Nieuwjaarsdiner.
Omdat ik de laatste dagen van mijn verlof ben ingegaan heb ik besloten het wat zuiniger aan te doen met mijn vakantie budget.
En omdat ik met kerst geen uitgebreid maal heb gekregen ga ik er nu zelf voor zorgen dat ik met nieuwjaar eens goed ga eten.
Ik zal zelf de velden hier intrekken om dieren te vangen die ik zal koken,bakken of BBQen.
Ook zal ik de plaatselijke markt opzoeken om mijn menu niet te eentonig te maken.
Ik ben er zeker van dat mij dat gaat lukken.
Verder verslag morgen en hopelijk heb ik een grote buit voor onze grote honger.
Hierbij zijn jullie allen uitgenodigd om met mij mijn nieuwjaars diner te komen verorberen.
Het mysterie van Kam Chanode.Udon Thani vervolg.
Het mysterie ... van Kam Chanode
Nog een uitgesteld verhaal dat ik hier ga schrijven omdat het lang geduurd heeft om het uit onze dames te krijgen.
Ze hebben dit met de schrik van hun leven met horten en stoten aan ons verteld.
Ik weet niet dat wat ik ga schrijven juist is maar het is wat ik er van verstaan heb.
Dus zij die het andere verhaal kennen mogen zich hier ook eens op uitleven.
Hier gaan we dus haal eerst iets te drinken want dit zul je een paar keer moeten lezen eer je het snapt(ik ook nog niet helemaal).
Ik was erg geboeid met de legende die we te horen kregen na lang aandringen bij onze vrouwen.
Elke keer als we over onze bestemming iets vroegen kregen we het antwoord '' Je mag hier niets over vragen'.
We kregen ook de opdracht om ter plaatse over niets anders te denken dan alleen over goede dingen.
Ook mochten we foto's nemen maar die zouden waarschijnlijk toch mislukken.
Ik wist dat het slechts een mythe zou zijn, maar tegelijkertijd wilde ik dat echt eens mee maken.
We waren dus onderweg om deze mysteries te zien met mijn eigen ogen.
Niettemin vind ik het allemaal wel spannend.
Ik hou nog steeds van de verhaaltjes waar iedereen zo bang van is.
Het hoort natuurlijk bij hun cultuur van een bovennatuurlijke wereld.
We kunnen natuurlijk niet zien of bewijzen dat deze vreemde fenomenen bestaan, maar voor die paar die het geluk hebben een zesde zintuig denken te hebben is dit wat anders.
Volgens de lokale bewoners zat hier vroeger een gigantische slang.
Dat verklaard ook de grote versiering van het begin van het wandelpad tot aan de kleine tempel.
Deze weg misschien 200meter lang moesten we op onze blote voeten afleggen.
Een bord aan het begin van de brug over het meer schetst de regels: geen schoenen, geen vloeken, geen whiskey, geen graffiti, geen stelen van het heilige water, geen luide geluiden en, vreemd, geen vergadering.
De tempel is omringd door reusachtige palmbomen die volgens onze vrouwen nergens anders in Thailand groeien.
In dit bos zou er in 1989 een film afgespeeld worden door een mobiele bioscoop.
Het verhaal vond plaats in januari van 1989 dus eigenlijk nog niet zo lang geleden.
De verhuurder zou 4000 Baht krijgen om zijn film daar af te spelen.
Er was echter een conditie,hij moest het bos voor 4uur s'morgens verlaten hebben.
Was dit niet het geval dan zou hij het bos nooit meer uit komen.
Toen de man op de afspraak verscheen om zijn materiaal te installeren, samen 7 werklieden,was er helaas niemand ter plaatse om de mannen te begeleiden naar de juiste plaats voor de filmvertoning.
Maar de man had al een voorschot ontvangen en hij begon dus alles maar te installeren omdat dit toch een tijd rovende bezigheid was.
Eens alles geïnstalleerd en klaar voor de vertoning was er echter nog niemand aanwezig om de vertoning bij te wonen.
De werkmannen zette zich neer voor het scherm en wachten tot het 9 uur was, want dan zou de film beginnen.
Om klokslag negen uur stonden ze recht en zagen dat er achter hun rug veel volk had plaats genomen zonder dat ze iets gehoord hadden.
Iedereen zag er zo mooi en proper uit, de vrouwen droegen witte kleren en zaten aan de linkerkant, en de mannen droegen zwarte Chinese outfits, en zat aan de rechterkant.
De film werd gestart en de aanwezigen bekeken de film zonder enig geluid te maken of emoties te tonen.
Wat de werklui ook opviel is dat er geen enkele verkoper van frisdranken of voedingsmiddelen aanwezig waren.
Ze draaide hun film af en na de vertoning ging iedereen zonder iets te zeggen weg.
Omdat de man toch een beetje schrik had van al dit gedoe, en omdat hij voor vier uur het bos moest verlaten hebben,pakte hij alles vlug in en vertrok.
Als ze door reden hadden ze het gevoel dat ze over water reden en zagen kleine golven voor hun bus uitdrijven.
Eens uit het bos kwamen ze een paar kilometer aan en benzinestation.
Ze verfristen zich en namen wat te eten omdat ze tegen de gewoonte in tijdens de voorstelling niets hadden kunnen eten.
De lokale bevolking zag hen, en velen vroegen waar ze de films hadden afgespeeld.
Ze hadden de bus wel zien rijden en waren opzoek geweest naar de plaats waar ze de film zouden afspelen.
Niemand had echter de plaats gevonden en al hoewel er tijdens zo een vertoning nogal veel lawaai word gemaakt had niemand de plaats kunnen vinden onlangs het vele lawaai.
Iedereen was verward maar toen ze de plaats beschreven waar ze te vinden waren ,werd er voor de plaatselijke bevolking veel duidelijk.
' Het was de spookstad van 'Pee Bong Bod'!
Ze zeiden dat ze waren ingehuurd door een spook om een film af te draaien voor spoken.
De mannen schonken er weinig aandacht aan omdat ze moe waren en wilde gaan slapen.
Thuis aangekomen wou de man iets uit zijn geldkas halen en zag toen zijn envelop met het voorschot van die zogenaamde geest liggen.
Bij het openen van die envelop bleek het geld dat erin zat verbrand te zijn.
Daarop is de man terug naar de plaats gegaan en heeft er een kleine tempel opgericht als dank aan de spoken dat ze hem verder hebben gerust gelaten.
Er is ook een kleine stenen vijver die vanzelf vol loopt met water maar niemand kan verklaren hoe het water in de vijver komt!
Ik wel denk ik.
We moesten natuurlijk van het water drinken en er werden ook wat flessen gevuld om mee naar huis te nemen.
nu kan er niets meer fout gaan.
Alleen de foto's nog natuurlijk want die zouden waarschijnlijk mislukken.
Niet dus.
Er zijn een paar foto's bij die overbelicht zijn omdat ik een foto nam tegen de zon in met een Boeddhabeeld op de achter grond.
Dit geloven ze hier niet want volgens hen hebben de spoken mijn foto laten mislukken.
Tand afgebroken!
Bij het eten van een lekker soepje in Thailand beet ik ongelukkig mijn tand stuk op een korst van varkensvel.
Ik naar de tandarts dus.
Daar ik zo geen grootmoedige jongen ben deed ik dit met een beetje tegen zin.
Bij de tandarts aan gekomen werden we aan de balie ontvangen door twee mooie dames.
Er werd een korte uitleg gevraagd aan mijn vrouw wat de reden voor het bezoek was.
Alles werd genoteerd en ik moest mijn naam in drukletters op het blad schrijven.
Toen mocht ik plaatsnemen in een van de vier kamers die er ter beschikking waren.
Een zeer jonge en mooie vrouwelijke tandarts kwam even kijken en gaf haar eveneens jonge mooie assistente de opdracht alles klaar te maken voor de (operatie).
Het bleek allemaal wel me te vallen.
Een beetje slijp en boor werk en het geheel terug dicht plamuren.
Ze vroeg of ik een verdoving spuitje wilde maar omdat ik schrik heb van spuitjes heb ik heel stoer nee gezegd.
Ik zei dat ik geen kleinzerig iemand was.
Dus begon ze maar met haar werk na een half uurtje was de klus geklaard.
En zonder pijn.
We gingen afrekenen de prijs was 700 Bhat.
Voor die geen idee hebben hoeveel € dit is begin maar te rekenen een € is ongeveer 47 Bhat
Mijn vrouw vond dit goedkoop en besloot ook haar gebit eens te laten nazien.
Ook hier was er wat boor en slijpwerk.
Voor haar was de prijs maal drie want bij haar waren er drie tanden goed voor een vulling.
Hier onder een link met prijzen van in Thailand en Nederland een link voor de prijzen in België heb ik niet gevonden.
Ook hiernaast kan je bij de links de prijslijst vinden.
De links staan hier wel rechts vergis U niet.
Nu ga ik met de eindejaar feesten eens goed kunnen eten.
En ik zal mijn tanden nu eens goed ontsmetten met de plaatselijke frisdrank.
Schol en gene pladijs!
http://www.xs4all.nl/~lubben/pagina22.html
Udon Thani
Udon Thani ligt midden in de Isaan, op ongeveer 560 km van Bangkok.
De stad is een belangrijke verkeersader en heeft een belangrijke agrarische markt voor de omliggende provincies.
Veel (zaken)mensen uit de gebieden rond Udon komen naar de stad om producten te kopen die niet verkrijgbaar zijn op het platteland.
De provincie Udon Thani is waarschijnlijk het bekendst om de vele oude archeologische vindplaatsen.
De provincie ligt op een plateau en het grootste gedeelte is bedekt met rijstvelden, bossen en heuvels.
Daarnaast zijn er een aantal prachtige nationale parken te vinden in de provincie.
Die parken hebben we dus niet gezien.
Wel hebben we veel winkelparken gezien en markten.
Natuurlijk moest er dagelijks een tempel worden bezocht om de dames hun dagelijks gebedje te gunnen.
We zijn ook naar nong Khai geweest; dit stadje ligt op de oever van de Mekong en is verbonden met de hoofdstad van Laos, Vientiane, met de 1,2 km lange Friendship Bridge.
Deze brug heb ik van ver kunnen fotograferen omdat de markt volgens de lady's veel interessanter was.
Ze hebben dus goed hun best gedaan aan de kraampjes.
We mochten zelfs mee dragen.
Tegen de avond zijn we dan naar het centrum van de stad geweest.
Hier ook geen gebrek aan kraampjes.
Nog een pintje gedronken en gaan knorren dus.
Dit was dan de eerste dag in Udon.
Kerstmis het vervolg!
Ik heb gezegd dat we naar huis zoudenrijden,niet dus.
Ze hebben ons omgepraat om nog een dag hier te blijven.
Dat hebben we dan maar gedaan.
Ik heb met veel geluk mijn kerstmaal ontmoet maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om het op mijn bord te leggen.
Er zullen onder jullie wel enkele zijn die het diertje herkennen en blij zijn dat ik het niet de genade slag heb gegeven.
Ik kreeg het niet over mijn hart ,echt niet ,ik was zelfs bijna verliefd geworden.
Als jullie de fotos zien zullen jullie het wel begrijpen.
Ik zal dus proberen de foto te plaatsen maar je moet niet boos zijn alhet niet lukt.
Als het mis loopt dan komen de fotos wel een dag later.
Hopelijk heb ik jullie niet gestoort tijdens jullie kerstmaal?
Maar ge moet wel weten dat ik vandaag gewoon een hamburger ben gaan eten.
Misschien tot morgen dan.
Kerstmis.
Een klein berichtje.
Ik schrijf dit op een pc van een belg in Udon Thani.
We vertrekken nu terug naar huis.
Het is nog wel 7uur rijden voor we er zijn.
Ondertussen heb ik nog geen kerstmaal bijeen.
Dat zal voor jullie wel anders zijn.
Dus laat het smaken en denk aan ons.
Kerstmis.
Ik hoop dat het jullie goed gaat en jullie niet teveel hoeven te werken deze laatste dagen van het jaar.
Geniet van de lange avonden deze gezelligste dagen van het jaar met vrienden en familie, kerstboom & kerstdiners, lichtjes, de top 2000, vuurwerk & champagne.
Volgend jaar ben ik er graag weer bij!
Nu ga ik weer een tripje maken naar Udon.
We gaan er iemand bezoeken.
Dus jullie zullen weer enkele dagen zonder nieuws zitten.
Ik hoop voor kerstmis terug te zijn zodat we hier kerst kunnen vieren.
Want dat word hier ook gevierd.
Ik heb dus nog enkele dagen om een kalkoen te zoeken hier.
Het zal niet makkelijk zijn ik heb ze hier in de winkels vol met kerstversiering en cadeaukes nog niet gevonden.
Ik denk dat ik een alternatief moet zoeken of er moest iemand van jullie zo vriendelijk zijn om er een op te sturen.
Dus jullie zullen enkele dagen op jullie honger moeten blijven zitten net zoals ik.
Voor de dorst is dat zo geen probleem hier.
Moest ik toch te laat terug zijn jullie hebben mijn kerstwensen dus nu toch al.
Sportdag.
Elk jaar word er in elke school hier een sportdag georganiseerd.
Eigenlijk zijn het sportdagen want het duurt drie dagen.
Het is hier niet zoals in Belgie waar er gewoonlijk maar enkele sporten op de agenda staan.
Hier gaat het van lopen , voetbal.,volleybal,basket en noem maar op.
De hele school doet hier aan mee.
Dagen voordien word er al geoefend voor de stoet.
Want die dag vind iedereen mooi en belangrijk.
Er stappen marionetten mee en iedere klas heeft zijn eigen kleur.
De kleuters van de school doen ook mee en zijn allemaal verkleed.
Ze zijn verkleed in de Thaise klederdracht of superman of badman enz.
Het is een hele show.
S'morgens word er verzameld aan de tempel.
Als iedereen zijn plaats heeft ingenomen vertrekt de stoet daar de straten naar de school.
De stoet word begeleid door de fanfare van de school.
Iedere klas heeft zijn eigen thema waar ze in jaar aan gewerkt hebben.
In de school aangekomen word er verzameld op het sportveld.
Er volgt een vlaggengroet en het nationale volkslied word gespeeld.
Er word een vlam aangestoken een de sportdagen kunnen beginnen.
Voor de grootste leerlingen is het een echte competitie.
Die over drie dagen plaats vind.
Op de laatste dag komen de kleuters in actie.
Voor de kleuters, zoals mijn kleindochter,gebeuren de wedstrijden per twee.
Dus niemand is laatst maar wel eerst of tweede.
Iedereen mag het podium op.
En iedereen gaat naar huis met zijn prijs.
Voor de jongste een speelgoedje en voor de ouderen en medaille en een beker voor de ploeg sporten.