Een dagje weg.
We hebben vandaag een uitstapje gemaakt naar Khao kho hier nog altijd in de provincie Phetchaboom.
Khao Kho is opgebouwd uit bergketens.
De stad ligt ongeveer 1174 meter boven de zeespiegel.
Het is er erg koud in november-februari.
En dat het koud was dat hebben we ondervonden.
Een trui is hier zeker niet overbodig.
Iedereen had een trui bij alleen ik niet natuurlijk.
Noi dacht dat ik die niet nodig zou hebben dus het was koud zonder trui.
Veel nieuwe dingen heb ik niet gezien.
Ik had bijna alles al bij een vorige trip naar hier gezien.
Aan een tempel heb ik 108 keer de klok laten luiden maar waarom dat goed was weet ik ook niet.
Een iets was wel nieuw voor mij.
Op een gegeven moment waren we op een plek aan gekomen in de bergen waar een lijn op de grond stond.
Hier moesten we stoppen en de motor stil leggen en de versnelling in neutraal zetten.
Dan moesten we de handrem af zetten en zien wat er zou gebeuren.
En raar maar ECHT waar we bolden de berg OP naar boven echt heel Raar.
Maar zo als ik jullie al een beetje ken zullen jullie dit niet geloven.
Voor de rest dus niet veel nieuw.
Dus wat foto's van plant en dier gemaakt.
Ook een boom met ballen op de foto lijken die klein maar het was een zeer grote boom en dat is eigenlijk niet goed te zien.
Voor de rest heb ik me nog wat bezig gehouden met mijn kikkertje.
Beestjes in Thailand!
waterbuffel
Dit donkergrijze rund kan een erg groot worden: een gewicht van over de 1000 kilo en enorme geribbelde hoorns met een spanwijdte van twee meter.
Zoals zijn naam al zegt houdt de waterbuffel van nattigheid. Zijn brede hoeven zorgen dat hij niet wegzakt in drassige grond. Overdag staan waterbuffels vaak in het water om af te koelen en om lastige insecten te ontlopen. Soms steken alleen hun neusgaten nog boven het water uit.
Al eeuwen geleden zijn waterbuffels getemd en worden ze vooral in de landbouw gebruikt om karren en ploegen te trekken. De tamme rassen zijn meestal kleiner (minder dan 500 kg) dan de wilde. Tamme waterbuffels zijn ook naar onder andere Zuid-Amerika en Australië gebracht.
storm
Vandaag toen we onze kleindochter van de school gingen halen zijn we een stormpje tegen gekomen.
Ik zag de bui al hangen en heb foto's genomen van uit de auto.
Niet gelukt dus spijtig.
Op de terug weg bleek er een boom ontworteld te zijn.
We waren bij de eerste ter plaatse.
Geen probleem hier iedereen helpt een weg vrij te maken.
Iemand die een bijl bij had heeft de onderste takken er af gekapt zodat de gewoone wagens er onder door konden.
De grotere moesten wachten tot er iemand met een grote zaag zou komen.
Wij hebben niet gewacht want wij konden er ook onder.
Onderweg nog even naar de markt,waar er hier zo veel van zijn,wat eetwaar gekocht zo dat we weeral een dag konden eten.
Als het hier donker is hou ik mij bezig met het trainen van een grote kikker!
Misschien kan ik hem binnen een paar dagen fotograveren.
Bangelijk goed ik heb hier tijdens de training veel toeschouwers die hun ogen uit de kop kijken.
Wel raar want 'kop' betekend hier kikker.
Nu ga ik hem verder trainen daaag.
Koninklijk bezoek in Sri thep Phetcabun.
Vandaag zijn we naar het Sithep Historical Park geweest.
Dat park is nog gelegen in de provincie Phetcabun.
Dus ver ben ik nog niet geweest.
Er kwam vandaag koninklijk bezoek.
De prinses van Thailand, HKH Prinses Maha Chakri Sirindhorn , heeft hier een nieuw rode kruis centrum komen openen samen met de gouverneur van Phetcabun Mr Vilas Rujiwattanapong .
Maar omdat we toch in de buurt waren hebben we eerst enkele oude ruines bezocht.
De ruïnes dateren van ongeveer 1000 jaar geleden, toen de Khmer de macht hadden.
Deze oude stad werd omringd door slotgrachten.
Het park heeft de Thailand Tourism Award ontvangen voor het jaar 2000.
Het beschermt de historische site en de oude stad genaamd Sri thep .
Het is een Khmer bouwstijl stoepa .
Er zijn ook kleine ritueele bouwwerken gevonden verspreid over het gebied van de Historische site.
Daarna zijn we vlug naar de tempel moeten gaan want het hoge bezoek wilden ze niet mislopen.
Het was een drukte van jewelste.
Iedereen die in de buurt woonde en vrij was is ter plaatse denk ik.
Ik was op voorhand verwittigd dat er geen foto's van de prinses mochten genomen worden.
Dit mocht enkel gebeuren door erkende fotograven.
Als men toch een foto zou nemen kon dit gevangenisstraf betekenen.
Ik had geen moeite gedaan om mijn fotocamera te verstoppen.
Het hing gewoon op mijn buikje te bengelen.
Ik heb toch mooie foto's van hen en ik zit voorlopig nog niet in den bak.
Het was wel wat wachten na ze galand waren met de helikopter.
En ik denk dat de meeste Thais daar alleen maar twee blanken hebben gezien.
Want je moest op de juiste plek staan om de prinses te kunnen zien.
De meeste zagen ze dus niet.
Maar het gedacht dat ze heel dicht bij waren geeft de mensen hier ook al voldoening.
En dan daarna met zen allen massaal naar huis.
De geesten goed stemmen.
Ik lees juist in een boekje over Thailand (sit)
Het leven van de Thai wordt door onzichtbare machten beheerst,zowel goede als boze geesten.
De gouden regels van de Boeddha alleen zijn niet genoeg om het leven het hoofd te bieden.
De mens kent duizend angsten;hij heeft dan ook duizend goden nodig.(end sit)
Dus er zullen misschien nog negenhonderd negenen negentig zulke offers volgen denk ik.
Vandaag gaan ze bij mij thuis de geesten goed te stemmen.
Er word van alles geofferd.
Twee of drie varkenskoppen?zie foto.
Kippen, sterke drank, sigaretten,rijst, water enz.
Na de geesten goed gestemd te hebben gaan ze zich zelf goed stemmen.
Want na het offer word alles wel direct opgegetenen en gedronken.
De geesten hebben de kans nog niet gehad om het offer te aanvaarden denk ik.
Maar ze hebben het dan toch gepresenteerd, ze hebben hun kans gehad.
Dus weer feesten.
en ook de pannenkoeken die ik s'nacht's om drie uur heb gebakken, voor de kinderen, moeten er aan geloven.
Dus geen pannenkoeken meer voor de kinderen.
Dit was de eerste keer dat ik pannenkoeken gebakken heb.
Honderd procent geslaagd.
Maar dat is normaal ik had het recept van de grootste kok van Gooreind gekregen.
Als ge wil weten hoe ze smaken ga dan maar eens naar 'den ollie bommel'.
Geld inzameling voor de nieuwe tempel.
Mijn carwash word al de hele week ingepalmd door een orkest.
Dat staat hier, zoals ik al schreef, om geld in te zamelen voor de bouw van de nieuwe tempel.
Gelukkig is het vandaag de laatste dag.
Maar eerst moet de markt nog passeren, de laatste centen ingezameld en nog een afsluit feestje.
Dat zijn drie verschillende dingen maar er word geen auto gewassen of getankt.
Hopelijk veranderd dat snel??????
Om 6.00uur is de markt al opgesteld.
Vandaag weer in de regen.
Ik heb maar twee foto's gemaakt hiervan want ik heb geen onderwater camera.
Terwijl de markt nog bezig was werden de laatste centen ingezameld.
Er word ter plaatse gekookt en natuurlijk gefeest vanaf s morgens.
Rond 10.00 uur werd alles opgeladen in naar de tempel in aanbouw gebracht.
Het orkest waren ze zeker niet vergeten voor onderweg.
Aan de tempel aangekomen worden er drie rondjes rond de tempel gedaan.
Daarna ,in een grote hal ,wordt er gebeden en het geld word geteld.
210000 Bhat waar ze tevreden mee waren.
Dan eten natuurlijk en afsluiten met ............een feestje.
tripje naar de bergen.
Vandaag(2006) gaan we de bergen in, een paar km van mijn huis.
Het was eindelijk eens een dag die iets had.
Een ritje van 35 km door de bergen.
We deden dit met een vervoer middel dat iets heeft van een tractor op twee wielen ,en dat ik vroeger eens had gekocht om het land van de familie te bewerken,maar het ding had zijn beste tijd toch gehad een ik twijfelde dat we de rit zouden kunnen uitrijden.
Er werd me gezegd dat ik niet bang moest zijn een dat ze alles bij hadden indien we panne moesten krijgen.
Gelukkig hadden ze het bij want de V-riem heeft het niet overleefd.
We zijn onderweg enkele huisjes van de boswachters tegen gekomen.
Het was er echt heel rustig en ik zou er wel enige tijd willen blijven in alle rust.
Hier komt geen enkele toerist langs.
Ik was nog maar de tweede blanke die daar geweest is.
De eerste was den Edwin, die helaas overleden, is die met de zelfde middelen als ik de tocht heeft gemaakt .
Alleen heeft hij nergens een wandeling gemaakt zoals ik.
Op een van die wacht posten waren alle boswachters al goed in de wind.
En dat om 9 uur in de morgen.
Maar het is vandaag Zondag dus iedereen heeft recht op zijn eigen ontspanning.
Onderweg werd er regelmatig gestopt om kruiden en fruit te plukken.
Er werd ook op garnaal en krabben gevist in een klein riviertje.
Veel hebben ze niet gevangen maar het later toch lekker klaar gemaakt op de BBQ.
Veel andere dieren heb ik niet gezien wel vlinders en libellen maar die bleven nooit lang zitten voor de foto.
Ook twee kleine tijgers gezien een getrokken.
Eveneens een nest jonge boswachters beren die heel lief waren en die we gratis mochten meenemen.
Dat hebben we toch maar niet gedaan het zou alleen maar speelgoed zijn voor de kinderen.
En als ze later groot zouden zijn word er toch niet meer naar gekeken en dan moeten deze dieren zelf hunne plan trekken.
We zijn dan maar verder gereden om nog meer fruit en dergelijke te zoeken
en te plukken.
Als het wat lang duurde ging ik altijd al te voet verder.
Een keer was ik 45 min ver eer ze me met de tractor inhaalden.
Vanaf deze keer mocht ik meer niet alleen weg.
De vier kinderen die erbij waren moesten mij overal volgen.
In het begin vonden ze het leuk maar na een km of twee waren ze moe.
Ik ben toch verder gegaan tot we aan een splitsing kwamen en een kant moest kiezen.
Ik had op voorhand gezegd dat ik altijd rechtdoor zou gaan en de weg maakte een grote bocht naar links.
Ik maakte van wat takken een wegwijzer zodat ze wisten welke kant we waren gegaan.
Ongeveer 700 meter verder was er weer een splitsing en weer deed ik het zelfde.
Ik maakte zelfs een foto van mijn wegwijzers zodat ik kon bewijzen dat ik dat had gedaan.
We gingen nog een tiental minuten verder en omdat we nog altijd het geluid van de tractor niet hoorden zijn we maar blijven wachten.
Na lange tijd hoorden we in de verte roepen en we beantwoorde de kreten tot groot genoegen van de kinderen.
Een van de kinderen was zelfs in een boom gekropen om zo beter te kunnen zien.
Maar ook hij kon negens iets zien.
Dan zijn we maar terug gegaan van waar we gekomen waren.
Aan de eerst volgende splitsing stonden ze dan te wachten.
Toen ik vroeg of ze zonder benzine zaten werd Noi boos want we waren vermist.
Ik zei haar dat ik als een echte padvinder wegwijzers had gemaakt, en dat ze die zeker hadden moeten zien ,want ze waren over de hele breedte van de weg gemaakt.
Ze zei dat ik in het vervolg nog eens zoiets maakte dat ik verse takken moest nemen.
Daaraan konden ze zien dat die er nog maar juist lagen.
Ze hadden wel gelijk maar mijn handen zijn nog altijd geen bijlen.
We zijn dan maar rustig huiswaarts gereden en ik mocht tijdens de volgende
stops niet meer te voet verder wat ik maar triestig vond.
Het was toch door dit voorval dat deze dag voor iedereen iets speciaals had.
Eet elke dag een stuk fruit
Het is gezond om elke dag een stuk fruit te eten.
Met dit stukje fruit zul je zeker genoeg hebben(Zie foto).
Hier noemen ze het kanoen ,maar het is beter bekend als jackfruit.
De nangka (Artocarpus heterophyllus) of jackfruit is een tot 30 meter hoge groenblijvende boom, die zijn oorsprong in India vindt. De boom valt op door de enorme vruchten (tot 40 kg), die aan de stam ontspringen.
De bruingroene schil bestaat uit zeskantige punten, die elk uit één bloem zijn ontstaan.
De vrucht bevat tot 500 stuks, 4 cm grote zaden.
Het vruchtvlees is rijp gelig en smaakt flauw zoet en heeft ook een zoete geur. De vrucht bevat tot 30% zetmeel.
De nangkavrucht groeit drie jaar na het planten van de boom.
Het is een van de grootste eetbare vruchten.
Het is een zoete exotische vrucht.
Jonge onrijpe nangka wordt gebruikt als groente.
De vrucht wordt vaak in blik verkocht, maar op markten liggen ook wel eens delen van verse vruchten.
Ook bestaan er chips en ijs, die gemaakt zijn van nangka.
Bij gerechten in de oosterse keuken, zoals de Filipijnse, Vietnamese, Thaise en Indonesische, wordt de nangkavrucht gebruikt.
Het hout van de nangkaboom wordt wel gebruikt bij het maken van instrumenten van de gamelan.