Eindelijk

Zo hier ben ik dan.

Als jullie dit lezen ben ik al enige tijd hier.(in Thailand)

Maar wanneer ik op internet geraak zullen jullie dit pas kunnen lezen.

Zondag 26 oktober '08

Om 02.00 uur ben ik toch maar op gestaan om alles nog wat aan de kant te zetten zo dat we kunnen vertrekken.

Toen Noi opstond rond, 05.00 uur, had ze al direct slecht nieuws uit Thailand.

Onze kleindochter moest een dag langer in het ziekenhuis blijven.

Nu kunnen we natuurlijk niet naar pattaya gaan.

Ik heb die mannen die ginder op mij zouden wachten niet kunnen bereiken.

Er was geen verbinding te krijgen en op mijn SMSkes werd ook niet gereageerd.

Hopelijk zijn ze niet kwaad maar ze zijn groot genoeg om hunne plan te trekken.

Natuurlijk vallen alle plannetjes en droompjes even in het water.

Maar toch was ik even teleur gesteld.

Dan maar de valiezen in de auto en nog even gaan afscheid nemen van mijn ouders.

Eerst nog even met de valiezen op de weegschaal om het gewicht te kontroleren.

Het bleek in orde.

Rond 9 uur kwam mijne grote vriend ,Steve ,ons halen om ons naar Schiphol te brengen.

Een broodje gegeten en een big koffie naar binnen en gaan inchecken.

En wat bleek?

Te zwaar geladen die koffers.

Zes kilo moest er uit.

Welke weegschaal klopte er niet?

Al mijn boeken er uit dan maar of 36€ per kilo bijbetalen.

Die boeken er uit dan maar en aan de Steve gegeven om mee terug te nemen.

Dat was dan in orde.

Op weg naar de pas controle dan maar.

Onderweg die boeken dan maar in de hand bagage gestoken op hoop van zege.

Slim zijn die Belgen toch.

Controle voorbij en zege binnen.

Nog wat sterke drank gekocht om weg te geven en dan het vliegtuig op.

Na een vlucht van 11 uur goed aangekomen in Bangkok.

Maar dan zijn we al wel maandag morgen 7 uur.

Maandag 27 oktober.

Nok, onze zoon, kwam ons afhalen.

Eerst even een goede dag gaan zeggen aan Noi haar broer die Dicht bij de luchthaven woont.

Zijn vrouw heeft er een kappers zaak van ongeveer 4OP4.

Dus Noi haar kapsel werd er natuurlijk eerst gefatsoeneerd.

Daarna richting Bo Thai.

Daar aangekomen bleek de carwash om gebouwd te zijn in een danstent met orkest erbij.

Maar het was niet voor mij.

Elk jaar wordt er hier geld ingezameld voor de plaatselijke tempel.

En dat moest natuurlijk vlak bij mijn deur zijn.

Maar eerst moesten we onze kleinkinderen zien natuurlijk.

Na deze emotionele ontmoeting moest er natuurlijk het een en ander weggespoeld worden.

Dus mijn eerste dag hier was al bingo.

Dinsdag 28 oktober.

Een zware morgen(pijn in de kop).

In de loop van de dag een beetje gaan winkelen.

Tafel,6 stoelen, ijskast, bureautje, stoel voor het bureautje en een auto vol eten en drinken.

Woensdag 29 oktober.

Een wandelingetje gemaakt van ongeveer drie kwartier.

Viel niet echt mee, mijn fysiek is duidelijk afgetakeld.

In de namiddag onze kleindochter gaan halen op school.

Ze was heel blij ons te zien en ze kon haar emoties niet goed de baas,ik ook niet.

De school is heel mooi.

Ik hoop later eens rustig in de school te mogen rond lopen om foto's te nemen.

Ze zitten er met 20 kleuters van drie jaar in de klas.

Ze hebben er airco en een eigen toilet ruimte.

De TWEE leerkrachten geven deze kleuters echt wel les.

Onze kleindochter kan het Engels alfabet al af zeggen.

Ze moeten elk een kaart van de stapel nemen en voorlezen welke letter er op stond.

Deden ze dit goed kregen ze een applaus van iedereen en een stempel op hun hand.

Op die stempel zijn ze heel fier want ik kreeg haar hand onmiddellijk onder mijn neus geduwd toen ze klas verliet.

Donderdag 30 oktober .

Vannacht inbrekers op bezoek gehad.

Een was er kunnen gaan vliegen maar de tweede heb ik in een snelle achtervolging kunnen pakken.

Ik heb juist internet dus hopelijk moeten jullie niet zo lang meer wachten in het vervolg.

Bijna weg!!!

Nu komt het echt dichtbij.

Nog twee dagen te gaan.

Ik hebbijna drie weken thuis kunnen revalideren Van mijn operatie.

Het is nog niet helemaal in orde maar de dokter zegt dat het normaal is en dat het wel goed zou komen.

Nu heb ik terug last van mijn golfellebogen wat ik heel raar vind.

Ze doen echt heel veel pijn en dat met thuis te zitten nieksen.

Maar vertrekken doe ik toch nu zondag.

Ik had afgesproken ,met enkele kennissen van op het werk ,dat ik naar pattaya zou gaan om ze even te ontmoeten buiten het werk .

Nu heb ik ginder een bungalow besteld maar ik heb van hen nog geen verblijf adres of telefoonnummer gekregen.

Ook dat nog.

Maar ik weet zeker dat ik mij daar niet zal vervelen want mijn kleindochter is de dag na mijn aankomst jarig,en natuurlijk onze kleinzoon voor de eerste keer echt kunnen vast pakken.

Dat zal weer emotioneel zijn,zeker weten.

Dus ik weetwel wat te doen de eerste dagen.

Er zijn ginder parken genoeg en ik heb al wat info gezocht op het internet.

Ik laat wel iets achter hier als ik de kans krijg om ginder op het net te geraken.

Vandaag de 25 ste dus morgen ben ik weg.

Twee jaar geleden heeft mijne vriend Steve ons naar de luchthaven gebracht en een dag later breekt hij zijn been.

Nu een dag voor mijn vertrek breekt mijn bestemaat zijn heup.

Ik zal hem vanavond nog eens gaan bezoeken voor ik vertrek.

Hopelijk is hij al wakker want terwijl ik dit schrijf ligt hij op de operatietafel.

Dus mensen hou jullie maar vast voor mijn volgende trip naar Thailand.

Wie is kanidaat botje breek.

Prachtige oude tempel.

Vandaag den 13de en nog 13 dagen te gaan voor ik vertrek.

Nog een verhaal om te oefenen uit 2006.

Phanom Rung - Buriram

Dit is het laatste tripje dat ik in 2006 heb gedaan.

Het er buitengewoon mooi.

De Phanom Rung tempel (officiële naam: Prasat Hin Khao Phanom Rung) is een van de mooist gelegen tempels van Thailand. Deze hindoeïstische tempel ligt namelijk bovenop dode vulkaan! Sta je er bovenop dan zie je in het zuidoosten de Dongrek bergen in Cambodja liggen in de richting waar ooit het zo machtige Khmer-rijk lag. Rond Phanom Rung ligt een heel tempelcomplex dat het grootste en mooiste Khmer-monument van haal Thailand is.

Het historisch tempelcomplex is gebouwd in de 10e - 13e eeuw en staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Bijzonder is een enorme promenade richting de toegangspoort. Over deze weg betrad vroeger de koninklijke familie de tempel en leidt je naar drie 'naga-bruggen', versierd met vijfkoppige slangen en lotusbloemen. Deze worden omgeven door verschillende terrassen en brengen je naar diverse heiligdommen waar je hindoeïstische verhalen afgebeeld ziet. Je ziet er veel afbeeldingen van de goden Vishnu en Shiva.

Kom hier in april wanneer het Prasat Hin Khao Phanom Rung Festival wordt gehouden. Dit herdenkt de restauratie van Phanon Rung en heeft een mooie authentieke sfeer. 's Ochtends is er een ritueel dat je maar weinig ergens anders ziet. Dan worden er tijdens de 'buang suang ceremonie' goden en andere hemelbewoners aangeroepen. Bij de tempel wordt er gedanst en er wordt lekker gegeten. Kom vroeg in de ochtend voor een adembenemend uitzicht. Dan schijnt de zon door de vijftien doorgangen van de tempel.

Hoe kan dit?

Na de ochtend markt gaan we naar een wonder kijken dat hier ongeveer 25km verder heeft afgespeeld twee maanden geleden.

December 2006

Nog eentje van vroeger.

Twee maanden geleden is het wegdek hier om een onbekende reden omhoog gekomen.

De mensen denken hier dat het om een mirakel gaat.

Volgens hen kan dit de natuur niet gedaan hebben.

Het is op een nacht gebeurd.

De weg ligt bijna boven op een berg.

Het wegdek is ongeveer over een lengte van tien meter

Anderhalve meter omhoog gekomen en er vloeit altijd water uit.

Dat heb ik zelf gezien.

Vlak naast de uitstulping heeft men een klein putje gemaakt waar de mensen water komen drinken.

Omdat dit door water door Bhoeda zou gestuurd zijn.

Men beweerd dat dit putje niet leeg geraakt en het is maar een halve emmer diep.

De mensen komen dan ook van heide en ver, en ook

van Gooreind ,om het water te drinken omte genezen van alles dat men mankeert.

Er worden offers gebracht en er word gebeden.

Het moet iets speciaals zijn want elke auto,motor of vrachtwagen claxonneert hier.

Dat doet men om de geesten weg tejagen met hun lawaai.

Je zal daar maar wonen want men doet dit dag en nacht.

Bekijk de foto's maareens en geef mij een verklaring.

Aftellen begonnen.

Hallo allemaal,

Voor mij is het aftellen begonnen.

Op 26 oktober '08 hoop ik te vertrekken naar Thailand.

Ik zeg hoop want ik ben zoals de meeste vrienden van mij weten herstellende van een gal operatie.

Voorlopig zie ik het nog niet goed zitten wat fitheid betreft.

Maar de dokter heeft me verzekerd dat het tegen die tijd wel in orde zou komen.

Ik ga de dagen voor vertrek gebruiken om hier op deze site wat te oefenen in het gebruik van dit allemaal.

Dus begin al niet te zagen als er iets niet goed is.

Mijn schrijven is ook niet zo goed dus er zullen wel veel fouten in komen te staan.

Maar ge zult het hiermee moeten doen.

Als je het niet goed vind dan moet ge maar niet meer naar hier komen kijken.

Goede tips en schouder klopjes zijn dan wel welkom.