Waterschilpadden.
Gisteren heeft mijn vrouw twee waterschildpadden gekocht.
Eerst dacht ik dat het was om op te eten.
Ze werden in een zak gestoken die veel te klein was.
Na enige tijd in de auto gelegen te hebben werden de beestjes waarschijnlijk zeer bang door gebrek aan zuurstof.
Ze begonnen zich met alle macht in hun zak te bewegen om eruit te geraken.
Deze diertjes hebben toch redelijk scherpe nagels en na een tijdje was er een in gelukt om een gat in de zak te krijgen.
Vervolgens stak hij zijn kop erdoor om zo verse lucht te krijgen.
Mijn vrouw was met deze ontsnapping poging niet gelukkig en de beestjes werden terug in de zak geduwd en er werd een nieuwe knoop ingelegd.
Nu was de zak natuurlijk weer wat kleiner geworden en zaten ze nog krapper en oncomfortabeler in de zak.
Dus de beestjes begonnen zich natuurlijk weer te weren.
De zak werd eens goed dooreen geschud door mijn vrouw want dan zouden ze terug rustig worden.
Niet dus de beestjes waren nu zelfs aan het proberen met hun bek de zak open te bijten.
Weer greep mijn vrouw in en ze kregen flinke tikken op hun kop met de papfles van de kleine.
Nu kon ik het niet meer aanzien en zei dat ze hier mee onmiddellijk moest stoppen.
Dat begreep ze niet en ze was heel boos over mijn opmerking.
Gelukkig bleven de beestjes nu kalm en ik dacht zelfs dat er een dood zou zijn want ik zag ook bloed in de zak.
En als hij niet dood was zal hij zeker een goede hersenschudding gehad hebben.
Op de terug weg naar huis kwamen we voorbij een tempel die omgeven was met water.
Hier werd gestopt en tot mijn grote verbazing ging de zak mee naar buiten.
Eerst dacht ik dat ze de genade slag zou geven aan de diertjes.
Ze wandelde naar het water knielde en hield de zak boven haar hoofd en deed een gebed.
Toen deed ze de zak open en .............................................................................;
de schildpadden werden vrij gelaten.
Nu had ze vandaag haar goede daad gedaan.
Er werd nog even gekeken in welke richting ze zwommen en mijn vrouw was heel gelukkig.
Blij om deze daad werden er enkele blikjes bier gekocht en in de auto uitgedronken.
Ik heb niet mee gedronken want ik was nog kwaad wat ze daarvoor met die beestjes gedaan had.
Ze had ze bijna de kop ingeslagen om daarna ze vrij te laten begrijpen wie kan begrijpen?
Maar het belangrijkste was haar goede daad.
Twee levens gered?
De Longnecks.
Een vreselijke nacht gehad dat hebt ge al kunnen lezen.
Maar nu ik zover ben wil ik toch de laatste uren rijden naar de long necks niet opgeven.
We hebben dus maar wienig gezien onderweg al waren de plannen anders.na een paar uur rijden kwamen we dus op onze bestemming.
We hadden eerst wel een tussen stop gemaakt aan een tempel die het uitzicht gaf op een van de gevaarlijkste luchthavens van de wereld.
Wat ik wel raar vond is dat iedereen al van deze stam heeft gehoord.
Maar er liep hier maar een buitenlander rond en dat was ik.
In Pai bijvoorbeeld kon men geen vijf meter stappen of men kwam er een tegen.
Maar ik heb geen spijt dat ik tot hier ben gereden het is wel een ervaring apart en ik denk dat dit niet veel mensen zullen kunnen zeggen.
Ik heb er ten slotte ook wel veel moeite voor moeten doen om tot hier te geraken.
Ik zal u even uitleggen wat de geschiedenis is van deze stam.
De bergvolkeren in het noorden van Thailand zijn zeer bijzonder.
In de loop der eeuwen (maar vooral gedurende de laatste 100 - 200 jaar) zijn de Karen vanuit China, Tibet en Myanmar naar Thailand gekomen.
Sinds 1976 is het beleid van de Thaise overheid erop gericht hen in de Thaise maatschappij te integreren en hen eventueel het Thais staatsburgerschap te verstrekken.
Tijdens een trektocht door het gebied rond de plaatsen Chiang Mai en Chiang Rai kun je verschillende van deze bergvolkeren ontmoeten.
Er zijn zeven grotere stammen: de Lahu, Yao, Karen , Hmong ,die ik al in een vorig verhaal heb besproken, Lisu, Akha en de Lawa.
Elk volk heeft zijn unieke identiteit, cultuur, religie, taal, kunst en klederdracht.
Gemeen hebben ze dat ze alle in het hoogland wonen en hun hoofdbestaan in de landbouw vinden.
Alle stammen zijn gastvrij en ontvangen graag bezoekers in hun dorpen, niet alleen om hen te laten kennismaken met hun levenswijze, maar vooral om hun karige inkomen aan te vullen.
Naast de 7 grote stammen, leven ook enkele kleine tot zeer kleine bergstammen in Noord-Thailand, zoals de Khamu, Mlabri, Things en Palong.
De bekende Padaung ('Lang nekken') zijn een sub-stam van de Karen.
Zij zijn bekend vanwege het dragen van koperen ringen rond de nek.
De vrouw waar ik mee op de foto sta beweerd dat de ringen rond haar nek 5 kilo wegen.
Tegenwoordig dwingen ouders hun kinderen weer deze ringen te dragen.
Dat is niet alleen om de traditie in ere te houden maar vooral om de inkomsten uit het toerisme veilig te stellen.
Ruim 20 kilometer van de Noord-Thaise stad Chiang Rai, in Ban Jalae, bevindt zich een opmerkelijk museum.
Het draagt de naam Hilltribe Life and Culture Centre en is opgezet door leden van Akha, Lahu, Karen en Mien bergvolken om te proberen een deel van hun cultuur voor het nageslacht te bewaren.
De voortschrijdende modernisering eist haar tol in de gemeenschappen van de bergvolken, vaak versplinterd als gevolg van landverhuizingn en discriminatie.
Het museum bestaat uit vier lemen huizen en twee bamboe hutten, gebouwd door leden van de bergstammen.
Ze vertellen het echte verhaal over de geschiedenis van deze volkeren en laten zien hoe de bewoners van de dorpen vroeger leefden.
Karen;
Dat is de stam die ik dus echt wou zien.
Ik ben nog wel een beetje ziek maar ik heb toch geen spijt dat ik verder ben gereisd.
Ondanks dat het overgrote deel van de Karen in Birma leeft, zijn ze toch veruit de grootste bergstam van Noord-Thailand.
Er leven 280.000 Karen in Thailand, zowel in de laagvlaktes als in de bergen van de provincies Chiang Mai, Mae Hong Son en Chiang Rai.
Hun woongebied strekt zich ook uit tot ver in Centraal-Thailand.
Karen leven in paalwoningen van bamboe.
Hieronder scharrelen hun huisdieren, varkens, kippen en buffels.
De Berg-Karen beoefenen ruillandbouw; de Laagvlakte-Karen houden zich grotendeels bezig met de verbouw van rijst.
Karen-vrouwen staan bekend om hun weefkunst én vaardigheid op het weefgetouw. Elke substam van deze grote etnische groepering heeft zijn eigen specifieke klederdracht. Ongetrouwde meisjes dragen
wijde witte bloezen met v-halsen.
Getrouwde vrouwen dragen bloezen en rokken in felle kleuren, maar overwegend blauw en rood. Karen-mannen vervaardigen muziekinstrumenten, unieke tabakspijpen en talloze andere voorwerpen.
Karen zijn van oorsprong animisten, dat wil zeggen dat ze totaal in geesten geloven ,maar inmiddels is een kwart van de in Thailand levende Karen bekeerd tot het christendom wat wel raar is in dit
land van Bhoeda.
Het Karenvolk is vredig en behulpzaam.
Evenals veel andere bergvolkeren aanbidden ze hun voorvaderen en hebben ze diep respect voor hun nog levende ouders.
ZIEK!!
Na een hele dag door de bergen hebben gereden en vele keren onze maat waren kwijt gespeelt,den Dirk reed mee met zijn eigen auto tot in Pai,kwamen dood vermoeid aan in Pai.
Rond 14 uur kwamen we bij een resort waar we van plan waren te overnachten.
Dat was dus pech alles was vol.
Geen probleem dachten we want het staat hier ongelooflijk vol met hotelletjes en resorts.
Eerst even iets eten en weg dachten we.
Toen ik een Europese menukaart kreeg heb ik op aanraden van Noi een hamburger besteld.
Het bleek en hamburger te zijn gewoon tussen een boterham.
En lekker was het ook al niet;
Gelukkig was er ketchup die ik dan maar massaal over die (hamburger) heb gekapt om nog iets smaak te hebben.
Na ons etentje,dat eigenlijk niemand lekker vond,reden we de weg terug om een slaapplaats te zoeken.
Onderweg een paar keer gestopt bij een resort en ook een hotel,alles vol zeker.
In het stadje zelf sprongen ze dan maar met vier tegelijk uit de auto de ene naar ginder de ander naar daar.
Iedereen op zoek naar een slaapplaats niets dus.
Na drie uur zoeken,3 uur, vonden ze een plaats met twee bungalokes en we hadden er drie nodig.
We hebben die twee maar genomen en dan maar samen gehokt(omdat het moest).
Juist voor het donker waren we geïnstalleerd.
Nu hadden we de hele dag in de auto gezeten en alleen mooie berg landschappen gezien.
De vrouwen beslisten om naar de markt te gaan.
Den Dirk stelde voor om in de eerste bar,restaurant,cafe pup of wat dan ook binnen te stappen.
Dat hebben we dus gedaan.
De vrouw die stond te koken keek de ogen uit haar kop.
Blijkbaar gaan ze hier ook niet zo vroeg uit.
Wij wel dus.
Na een vijftal pinten kwam er nogal een verdwaasde Engelsman binnen.
Hij rolde een fijn sigaretje en ging naast den Dirk zitten.
Na enkele minuten kreeg ik precies ineens een ferm stuk in mijn kl................eren.
Ik werd misselijk moest gaan overgeven.
En dat van VIJF pinten.
Toen ik terug kwam was den Dirk erachter gekomen dat het stadje hier bekend staat om de opiumtoeristen!
Nu viel onze Bhat waarom hier alles vol was.
Den Engelsman zei dat in de kroeg naast die van ons nog meer witte mannen als ons zaten en vroeg of we niet mee gingen om kennis te maken.
Ik zag dat niet goed zitten want mijn maag laag daar juist bijna mee in de sloot.
Maar mijne maat bleef bij mij aandringen en dan zijn we maar eens gaan zien.
Daar aangekomen zaten er zo'n man, en vrouw, of acht rond een kampvuur.
We werden uitgenodigd om plaats te nemen.
Dirk ging zitten en ik moest beginnen lopen.
Die geur die daar hing niet te doen.
Het pakte weer op mijn maag en ik was juist op tijd aan de beek.
Lang boven eruit wat er nog niet uit was en langs onder kon ik mijn sluitspier net genoeg aanspannen om niet in mijn broek te sch doen.
Ik met rode oortjes terug naar binnen want iedereen had er een buffel horen brullen!
Ik nog een pepsi besteld en na het eerste slokje begon alles opnieuw.
Toen ik langs den Dirk liep heb ik gezegd dat ik na het sloot bezoek naar hutje ging omdat ik bang was dat mijn sluitspier die ongewone bewegingen niet meer zou aankunnen.
Daar aangekomen kreeg ik eerst nog bijna ruzie omdat ik mijne maat had achter gelaten.
Maar een paar minuten later begrepen ze het toch waarom ik zo snel terug was.
Ik kon nog juist op tijd de badkamer bereiken.
Gelukkig want amper op de wc en mijn sluitspier had al zijn kracht verloren.
Die nacht heb ik nog enkele keren het kleine huisje moeten bezoeken tot het genoegen van het koppel dat bij ons op de kamer sliep.
Dus nu weet ik nog niet waar van ik zo ziek was.
Was het van opiumrook?
Van vijf pinten bier?
Die hamburger die een smaakske had?
Of had ik een ziekte gekregen van de muggenbeten?
Naar het park.
Vandaag een paar familie foto's gaan pakken in een park hier.
Spijtig dat de kleinste er niet bij was.
Maar het was toch mooi.
Einde van dit kort verslag.
Het kan niet altijd even goed zijn.
Olifanten kamp.
Vandaag naar het olifanten kamp Maesa geweest.
Ik had deze trip als eens vroeger gedaan maar nu met de kleindochter erbij was dit toch speciaal.
Eerst was ze zeer bang maar als het lieve beestje zich in beweging zette was er alleen maar plezier.
We wandelden een steile helling op en gingen over smalle wegentjes de berg over.
Na enkele honderden meters kwamen we aan een riviertje waar deze reuzen hun dorst konden lessen en zich verfrissen.
Op deze plaats werden ze na hun dag taak ook grondig gewassen.
Onze begeleider is onderweg ook even afgestapt om enkele foto's van ons te nemen.
Na de rond rit hebben we een show bijgewoond.
De olifanten konden dansen,voetballen,vogelpikken en wat ik nog het knapst vond was dat ze konden schilderen.
En dan nog mooi ook.
Deze dag was heel goed omdat ons kleinkind zich vreselijk goed heeft geamuseerd.
Bijna was ik vergeten te zeggen dat je papier gebruikt dit wel eens van een olifantendrol kan gemaakt zijn want ze maken hier papier van deze grote hopen.
Maar ik weet niet hoe ze die geur er uit krijgen.
Chiang Mai.
We zijn enkele dagen weggeweest.
Ik zal vanaf nu hopelijk terug regelmatig verslag kunnen uitbrengen.
Het was heel vermoeiend het is 8 uur rijden vanuit ons dorp.
Onderweg eerst eens gestopt bij een stuwdam.
Dan onze weg verder gezet naar iemand die ik ken vanuit Belgie die ook met een Thaise is getrouwd en die in Chieng mai een huis heeft.
Vandaaruit zullen we uitstapjes doen naar de bergvolkeren en de gekende langnekken.
Chiang Mai of Chiengmai , is de hoofdstad van de van chiang mai.
De plaats ligt zo'n 700 km ten noorden van Bangkok tussen de hoogste bergen van het land.
De rivier de Ping stroomt door de stad en is een zijrivier van de Menam.
De laatste jaren is de stad in hoog tempo gemoderniseerd, maar is niet zo'n wereldstad zoals Bangkok dat is.
Er zijn veel redenen waarom er jaarlijks duizenden toeristen naar de stad komen.
Onder andere vanwege de belangrijke strategische ligging in het verleden in verband met de zijderoute.
Later is de stad vooral een belangrijk centrum geworden voor handwerken, paraplu's, juwelen (voornamelijk zilver) en houtsnijwerk.
Na onze eerste nacht in ons gratis hotel zijn we naar een tempel op Doi Suthep geweest.
Doi Suthep is een must voor wie in Chiang Mai komt.
Vanop de 1600 m hoge heuvel heeft u er (bij goed weer) een panoramisch zicht op de stad Chiang Mai,die de Roos van het noorden genoemd word.
Bijna op de top van de Doi Suthep,op een hoogte van 1.050 m, bezochten we de tempel Wat Phrathat Doi Suthep, één van de belangrijkste koninklijke tempels van Chiang Mai.
Een trap van 306 treden leidt ons naar deze tempel, die schittert van pracht en praal.
Maar vol goede moed, en onze Thaise damens an onze zijde,hebben we toch maar de kabellift genomen.
U bent niet echt in Chiang Mai geweest, als u de Wat Phrathat Doi Suthep niet bezocht heeft.
Enkele kilometers verderop kan men een bergstam gaan bezoeken.
De Hmong stam.
De Hmong zijn te verdelen in 2 subgroepen, Witte en Blauwe Hmong.
Zij leven in de bergachtige gebieden van China, Vietnam, Laos en Thailand.
In Thailand leven ongeveer 60.000 Hmong, verspreidt over het hele noorden.
Daarnaast leven 50.000 Hmong uit Laos in vluchtelingenkampen langs de noordoostelijke grens van het land.
Deze etnische groep stamt oorspronkelijk uit West-China. The Hmong-huizen staan, in tegenstelling tot die van vele andere stammen, niet op palen.
De woonverdieping ligt echter iets hoger, daaronder bevindt zich een soort souterrain of kelder voor voedselopslag.
Al zeer lang houden de Hmong zich grotendeels in leven door de verbouw van papaver voor opium.
Langzaam (onder druk van de Thaise regering) proberen ze de teelt de rug toe te keren en leggen ze zich steeds meer toe op het promoten en de verkoop van hun schitterend en vakkundig naaiwerk als
aanvulling op het inkomen.
Van oudsher maken Hmong-vrouwen uit katoen en hennep kleren voor de hele familie.
De kleren van de Hmong zijn rijkelijk versierd met schitterend borduurwerk en zilveren sieraden.
De Hmong zijn strikte animisten (vereren van geesten).
Sjamanen gebruiken indrukwekkende ceremonies om met die geesten in contact te komen.
De Hmong zijn het minst geneigd om zich te laten bekeren tot het boeddhisme of christendom.
De Hmong zijn ijverige en onafhankelijke mensen, trots op het dragen van hun zilveren versierselen gedurende plechtigheden en zeer trouw en toegewijd aan de hemelgeest van wie ze geloven dat deze
de schepper is van hun zeer oude levenswijze.
Prachtig.
1 december 2008 Bothai,
De kredietcrisis gevolgd door de economische crisis drukt zwaar op de wereld.
Hier in Thailand komen daar de onzekerheid en de ongemakken rond de bezetting van de twee luchthavens in Bangkok bij.
Maar wie vanavond tussen 7 en 8 uur naar de westelijke nachthemel heeft gekeken, zo als ik,krijgt toch weer wat vertrouwen in de toekomst.
Venus, Jupiter en de grotendeels verduisterde maan vormden te samen een 'smiley' die lachend op ons neerkeek.
Je hoeft er niet gelovig voor te zijn om een blij gevoel van binnen te krijgen bij het aanschouwen van zo'n vriendelijk teken aan de hemel.
Ik begrijp die Drie Koningen nu wel, die zomaar op pad gingen naar Bethlehem na het zien van (waarschijnlijk) een supernova.
Wat wij hier zagen was uitzonderlijk.
Allereerst was de hemel wolkenloos.
Dan is een samenstand van Venus met Jupiter uitzonderlijk.Venus,die immers de ochtend- of de avondster genoemd wordt omdat hij (of zij?) een binnenplaneet is, die dichter bij de zon staat dan de aarde en niet lang na de zon ondergaat, en Jupiter, die de grootste planeet van ons zonnenstelsel is en veel verder verwijderd is van de aarde.
Bovendien staat nu de aarde tussen zon en maan. Verre van uitzonderlijk, maar samen met de twee planeten vormt het dit mooie beeld.
Nu om 9 uur is de smiley achter de horizon verdwenen, maar in andere delen van de wereld, zoals in Belgie kan later op de avond een verduistering van Venus door de maan gezien worden, Ook uiterst zeldzaam, want de laatste keer dat dat gebeurde was op 25 september 1924.
Frontaal gezien is het rechteroog (klein) de grote planeet Jupiter en het linkeroog Venus.
Dit heeft natuurlijk met de afstand tot de aarde te maken.
Gewoon prachtig en doet even crisis vergeten en het koude weer hier,s nachts 17°brrrrrrrrrrr.
Cha-am
Cha-am
We hebben drie dagen naar de zee in Cha-am geweest.
Niet veel te zien daar buiten het strand natuurlijk.
Dus we hebben daar bijna niets anders gedaan dan eten en eten en eten en een beetje drinken natuurlijk.
Het enige dat daar lastig is, en dan druk ik mij nog voorzichtig uit, dat zijn de verkopers van alles en nog wat die voortdurend proberen hun goederen te verkopen.
Lang de ene kant begrijp ik wel dat die mensen proberen hunne boterham,of rijst, te verdienen maar het is echt niet pretig.
Je kunt echt geen twee minuten van de zee genieten zonder het gezaag van hen.
Dus de eerste dag aan zee zaten we vol met allerlei hapjes vooral uit de zee zoals krab,garnaal,mossels,kokkels,inktvis,degenkrab enz...!
Dit werd door gespoeld met de plaatselijke frisdrank bijvoorbeeld kokosmelk,pepsi, archa,changn,leo ,jack daniels enz.
De volgende morgen ben ik dan naar de zons opgang gaan kijken.
Spijtig dat het bewolkt was maar het was toch mooi.
Daarna even naar een tempel gaan kijken en genoten van het vergezicht.
Dan vlug naar het strand om te genieten van krab,garnaal,mossels,kokkels,inktvis,degenkrab enz...!
Dit werd door gespoeld met de plaatselijke frisdrank bijvoorbeeld kokosmelk,pepsi, archa,changn,leo ,jack daniels enz.
Dan na de verdiende nacht rust weer even naar de zons opgang gaan kijken maar het was nog meer bewolkt dan de dag daar voor.
Daarna weer even een tempel gaan bezoeken die gewijd was aan een monnik die hier heel hoog aangeschreven staat.
Hij heeft zee water veranderd in drinkwater.
Deze monnik is een van de belangrijkste van Thailand en er mag niets slechts over gezegd worden.
Op het plein stond ook een beeld van een olifant.
Men moest met een doek over het beeld wrijven om het geluk af te dwingen en ook de gezondheid zou door dit wrijven verbeteren.
Het edele deel van de olifant werd altijd extra behandeld maar ik weet niet waarom.
Na dit bezoekje konden we terug naar het strand om te genieten van krab,garnaal,mossels,kokkels,inktvis,degenkrab enz...!
Dit werd door gespoeld met de plaatselijke frisdrank bijvoorbeeld kokosmelk,pepsi, archa,changn,leo ,jack daniels enz.
Mijn laatste morgen hier heb ik nog even naar het strand geweest om.............................................;
Te genieten van mijn laatste zons opgang hier.
Dan was het inpakken en wegwezen.
Maar voor we het stadje hier verlaten eerst nog even naar de markt geweest om wat zeevruchten te kopen om deze avond thuis op te eten samen met de familie.
Na het bezoek aan de markt woog onze auto 20kilo zwaarder want dat was het gewicht aan krab,mosselen,garnaal,inktvis en vis, die ze gekocht hadden.
Op de terug weg naar huis nog even een tempel bezoekje meegepakt en dan echt naar huis om te eten van de krab,garnaal,mossels,kokkels,inktvis,vis enz...!
Dit werd door gespoeld met de plaatselijke frisdrank archa.