Rijst telen.

De landbouw sector speelt in Thailand een belangrijke rol.

In deze sector zijn de teelt van rijst, suikerriet, cassave en rubber, de pluimveehouderij en de garnalenteelt het belangrijkst.

De geteelde oppervlakte is in de afgelopen dertig jaar verdubbeld tot meer dan 20 miljoen hectare waarvan de helft rijstvelden.

De afgelopen jaren kwam de gemiddelde rijstoogst uit op meer dan 29 miljoen ton.

Thailand blijft zijn positie als grootste rijstexporteur ter wereld behouden.

Grote concurrenten zijn Vietnam, Pakistan, India en China.

In 2005 exporteerde het land 7,5 miljoen ton rijst.

Er was wel sprake van een daling ten opzichte van 2004; toen bereikte de rijstexport een recordhoogte van 10 miljoen ton.

Hom Mali (jasmijnrijst) is de populairste rijstvariant; hiervan wordt jaarlijks zo'n 3 miljoen ton geproduceerd.
De sector verschaft werk aan13,6 miljoen Thai.

De export van landbouw-, vis- en bosbouwproducten vormt ongeveer 25 procent van de totale export van Thailand.
Thailand produceert en exporteert nog een hele resem aan landbouwgewassen, waaronder graan, groenten, fruit, bloemen en kruiden en specerijen.
Nu ik toch niet te doen heb ben ik wat foto's gaan nemen zodat jullie kunnen zien hoe het telen van rijst gebeurt.

Normaal kan er drie keer per jaar geoogst worden.

Maar dan moet alles wel mee zitten en dan vooral het weer.

Men moet vooral genoeg water hebben om de velden blank te zetten.

Dat water komt een seizoen gewoon met bakken naar beneden maar voor de andere hebben ze water nodig uit putten,beken en rivieren.

Eerst word het land bouw klaar gemaakt.

Vroeger gebeurde dit met buffels nu meestal met een tractor.

Het zijn hier echt wel krakken in iets gelijk leggen op het zicht.

Ze doen dit gewoon op het gevoel.

Het moet echter wel goed zijn want er moet overal even veel water staan.

Als het land klaar is word het onder water gezet en kan men beginnen met planten of zaaien.

Vroeger werd er bijna altijd rijst geplant maar tegenwoordig zaait men de rijst omdat dit minder tijd rovend is en dus goedkoper.

Ik kan u garanderen dat rijst planten geen simpele job is.

Je moet heel de dag krom staan en altijd in het water.

Hier komt ook nog het gevaarlijke van de slangen bij kijken.

Deze beestjes zijn hier vooral in het regen seizoen erg actief.

Na het planten duurt het ongeveer drie maanden eer de rijst kan geoogst worden.

Vroeger gebeurde dit ook met de hand en dit is nog een zwaardere job dan het planten.

Nu heeft men tegenwoordig ook loonbedrijven die met een pikdorser de rijst komen oogsten.

Na het oogsten zet de plaatselijke koedrijver enkele koeien op de velden om deze nog wat af te grazen.

Daarna word het land platgebrand en alles begint opnieuw.

Overladen?

Men zegt soms dat ik op mijn werk mijn vrachtwagen heb overladen.

Soms hebben ze wel gelijk.

Maar wat men hier allemaal te zien krijgt is toch nog wat anders.

Ik heb veel foto's kunnen nemen van fietsen,brommers,auto's,tractors,en andere voertuigen,maar ik heb veel foto's ook niet kunnen nemen ,omdat ik te laat was om mijn camera te pakken.

Een bus vol mensen ,en het dak ook nog eens volgestapeld, was zo een foto die ik spijtig genoeg niet heb.

Soms passeert er iets en sta ik van verstomming te kijken dat ik vergeet een foto te nemen,of de camera ligt nog thuis.

Maar ik denk dat er wel een paar goeikes tussen zitten.

Bekijk ze maar eens en probeer ze maar eens na te doen op eigen risico natuurlijk.

Naar de Wim.

De laatste week is ingegaan!

Ik hoop dat ik jullie niet verveeld heb.

Maar als dat zo zou zijn zouden jullie dit nu niet lezen.

Ik ga deze week natuurlijk nog blijven posten.

Daar heb ik nog genoeg foto materiaal voor.

Ik ga nog een krachttoer proberen uit te halen de volgende week.

Omdat de meesten onder jullie niet geloven dat ik op 'de berg des doods' heb geweest ,verplichten jullie mij om er terug heen te gaan.

Mijn knie zal zeker protesteren maar ik trek er een volledige dag voor uit.

Als het verkeerd afloopt dan ligt het aan jullie.

Ik verwacht dus wel een tegen prestatie van jullie.

Op Zondag 25 januari ben ik dus terug en ik verwacht jullie allemaal bij de Wim.

Voor diegene die niet van Gooreind zijn hier het adres:

Cafe Op Den Hoek

Bredabaan 953 2990 Wuustwezel-Gooreind

Het telefoonnummer moet je maar zelf zoeken als je het nodig hebt.

Maar pas op dat je niet fout drukt of je komt bij de politie van Wuustwezel uit of bij de pastoor.

Ik verwacht jullie daar dus vanaf 11uur na de mis.

Als ik wat laat zou zijn begin dan al maar zonder mij maar ik kom zeker als het vliegtuig niet neer stort natuurlijk.

Er zijn op deze site 23 leden ingeschreven.

Als die 23personen aanwezig zijn BETAAL IK HET HELE FEESTJE!!!!!

Jullie moeten natuurlijk voor de snacks zorgen!

DUS ZIJN DE 23 PERSONEN AAN WEZIG DIE INGESCHREVEN ZIJN OP DEZE SITE

GRATIS DRANK VAN 11UUR TOT 1700UUR!

Ik zal een lijst met de email adressen mee brengen zodat jullie het kunnen controleren.

Andere lezers zij ook welkom natuurlijk.

Ik heb nog wel een voorwaarde,het moet goed warm zijn daar bij de Wim.

Dus Wim en Vicky zet de thee al maar klaar.

Ps. Dit is geen grap!

En ook geen sluikreklame.

Prijsvraag.

Een prijsvraag voor jullie.

Wat krijg men als men de twee foto's van de prijsvraag bijeen doet?

Tip: het is niet plezant!

Eerste prijs een reis naar Thailand.

Reglement op aanvraag.

Uw aanvraag voldoende frankeren en een envelop met uw adres mee sturen eveneens voldoende gefrankeerd.

Dit stuur je naar mijn adres in Thailand.

Let wel op uw aanvraag van het reglement moet ten laatste op 24 januari2009 om middernacht aangekomen zijn.

De post stempel geld als bewijs.

Rode tanden.

De betelpalm is een rechtopstaande tot 15 meter hoge palm.

Deze palmboom groeit ook in mijn tuin hier.

De stam is slank en lang.

De bladeren zijn geveerd en meestal tot 2 m lang.

De bloemen zijn klein, lichtgeel en zitten in fijnvertakte bloeiwijzen, de er uit de verte als poederkwasten uitzien.

De bloeiwijzen en later de vruchttrossen zitten hoog aan de stam aangehecht, vlak onder de gladde, groene bladschedenbundel.

De vruchten zijn geel tot oranje, rond tot eivormig en tot 6 cm groot.

En daar is het nu om te doen deze vruchten,betelnoten genaamd is hier een genotsmiddel zoals vroeger bij ons de pruimtabak.

De betelnoot is eigenlijk een steenvrucht en geen noot.

Een ander voorbeeld van een noot die geen noot is de kokosnoot.

Deze noten zijn eigenlijk de zaden van de boom.

De harde betelnoot is ongeveer zo groot als een kippenei.

De noot heeft een bittere smaak en is rood van kleur.

Het is al eeuwen geliefd om zijn opwekkende werking.

Hier in de Oosterse landen wordt de onrijpe noot veel gekauwd.

De noot wordt in kleine brokjes gehakt en in een vijzel fijn gestompt.

Er worden ook kalk,tabak en kruiden aan toegevoegd,en ieder heeft zijn eigen recept.

Er ontstaat bij menging een rode pasta die bij het kauwen het speeksel vuurrood kleurt.

Deze pasta kan men ook op de markt kopen samen met de tabak die hier in grote zakken ligt uitgestalt.

Daarna word het ingepakt in een stuk betelblad.

Bij gebruik verkleuren de tanden rood.

Ik vind dit een vies zicht.

Na het kauwen worden de dan smakeloos geworden resten uitgespuugd.

En dit vind ik nog een viezer zicht.

Hier en daar ziet men rode vlekken op de grond van deze lekkernij.

Vroeger werd er veel meer op deze lekkernij gekauwd maar dit is gelukkig aan het verminderen.

Meestal doen de oude mensen dat.

Het is een heel ritueel het klaar maken van deze pasta.

Ik herinner mij dat mijn schoonmoeder vroeger thuis vertrok om samen met andere deze rituelen te volgen.

Later op de dag kwam ze dan goed beneveld thuis want de mond werd daarna schoongespoeld met de plaatselijke sterke drank van eigen makelij.

Ik hoop zolang ik leef mijn vrouw deze noten gewoon laat liggen,daarna doet ze maar wat ze wil.

Winkeltje.

Recht over mijn huis staat een dorpswinkeltje.

Het is echt ongelooflijk wat je er allemaal kunt krijgen.

Het is precies de Monique Smeyers van vroeger.

Alleen is het hier niet zo proper natuurlijk,er staan trouwens geen ramen in.

Het is ook onze stamkroeg.

Buiten staat een stenen tafel die wij gebruiken als toog.

Het is ook een benzinestation.

Alle brommers komen hier bijna tanken.

Je kan er ook met de auto tanken maar dat gebeurt zeldzaam.

Als het al gebeurt dan is het maar een paar litertjes.

Dagelijks komt de tankwagen de vaten bijvullen.

Ook gasflessen staan hier te koop voor de fornuizen.

Verschillende soorten rijst staan hier in grote zakken te wachten op kopers.

Ik zal een beetje opnoemen wat hier nog te krijgen is.

Nagels,vishaken,visvoer,vogelzaad,stekkers,lampen,zekeringen,batterijen,touw,vijzen,waterkranen,buizen,koppelingen,kaarsen,handschoenen,meststoffen,verdelgingsmiddelen,olie,drinkbakken,kippeneten,borstels,hoeden, sokken,medicamenten zoals de pil,rubberen jassen,pijnstillers,zalfjes,vitaminen,kruiden,melkpoeder,pillekes tegen de koppijn worden veel verkocht,men kan er fotokopie's laten nemen,speelgoed,ijsblokken,men kan er een discobar huren,stoelen en tafels,feestverlichting,en voor de rest alles wat er in een gewoon buurt winkeltje te koop is.

Maar zijn beste artikel is toch de plaatselijke frisdranken.

Feest op krukken.

Na dat ik terug kwam van het ziekenhuis was er nog een feestje bij ons in de tuin.

Noi had in Belgie geld rond gehaald voor de bouw van een nieuwe tempel hier in het dorp.

Het geld word ten toon gesteld zodat iedereen kan zien hoe vrijgevig ze in Belgie wel zijn.

Voor men het geld naar de tempel breng word er natuurlijk eerst gefeest.

Hiervoor zoek men sponsors.

Jan en ik namen de drank voor onze rekening en ook het orkest werd door ons gesponsord.

De broer van noi gaf een speenvarken en de plaatselijke varkenshandelaar ook.

De over buur stelde zijn geluidswagen met de nodige boxen ter beschikking en ook stoelen en tafels werden door hem geleverd.

Die geluidsinstallatie zorgde ervoor dat ik uit mijn eigen huis moest gaan lopen van het lawaai.

Ze kennen hier maar twee standen van de volume knop,uit en volledig open.

Dus ben ik maar naar de overkant van de straat gepikkeld.

Zelfs daar was het lawaai redelijk hard.

Omdat ik pillekes had gekregen moest ik ook weer fanta drinken,hetgeen ik ook bijna altijd deed.

Ongeveer twee uur daar te hebben gezeten, zijn we terug gegaan omdat het orkest een beetje minder lawaai maakte.

Ondertussen was het al goed koud geworden en bijna iedereen had een trui aan,sommige droegen zelfs een muts.

Het speenvarken op het kampvuur was ook een plek om je te gaan opwarmen.

Van dat speenvarken hebben wij niets gezien op ons bord.

Er werden ook overal vuurtjes gestookt en onder de tafels werden vuurpotten gezet die normaal dienen om op te koken.

Het bleek die nacht maar 11° geweest te zijn en dat is hier ZEER koud.

Om de koude te verdrijven werd er ook gedanst.

Natuurlijk moest mijn kruk ook mee de dansvloer op.

Er werd een demonstratie gegeven hoe men kan dansen met een kruk.

Ik bleef natuurlijk aan de kant zitten.

Het feestje werd ook bijgewoond door de burgermeester.

Omdat mijn knie zeer deed ben ik maar plat gaan liggen ,wat ook aangeraden wasdoor de dokter?

Slapen ging niet natuurlijk maar mijn knie was wel blij met de platte rust.

Geen droom dus.

Geen droom dus.

Ze hadden hier al een kruk gemaakt van bamboe,waar ik me mee moest verplaatsen.

In de douche had ik een stoel laten zetten zodat ik mij kon wassen.

Ik ben tegen de middag,op aandringen van velen,toch maar naar het ziekenhuis geweest.

Ik wist dat ze niet veel zouden kunnen doen.

De Jan hier heeft zijn auto ter beschikking gesteld als Janbulance.

Daar aangekomen werd ik direct geholpen en in een rolstoel naar de spoed gebracht.

Er lagen nog zes wachtende voor mij.

Het waren allemaal veel ergere gevallen dan ik.

Iedereen moet gewoon zijn beurt afwachten.

Er lag er een bij die duidelijk een gebroken been had en er kwam ook bloed uit zijn mond.

Waarschijnlijk een ongeval met een brommer.

Zijn zichtbare wonden werden wel verzorgd maar zijn been bleef onaangeroerd.

Het is hier zo dat,als men geen verzekering heeft,of geen geld,je niet word behandeld.

Wel niet menselijk vind ik.

Mijn knie deed ineens geen pijn meer.

Noi was mij intussen gaan inschrijven en laten weten dat we wel konden betalen.

Dan kwam ze samen met de Jan de zaal van de spoed binnen gewandeld.

Iedereen kan hier zomaar tussen de zieken en gekwetsten rond lopen,geen probleem hier.

Omdat ik wel kon betalen was het redelijk vlug aan mij.

Noi had intussen aan iemand uitgelegd wat het probleem van mij was.

Er werd beslist om xr foto's te laten nemen.

Nog niemand had toen naar mijn knie gekeken.

Ik werd dan het ziekenhuis rond gereden op weg naar de fotokamer.

De kamer had duidelijk een beetje verf nodig.

Het zal waarschijnlijk nog altijd de eerste verf zijn die er al vanaf de opening van dit ziekenhuis aan hing.

Ik moest op de tafel gaan liggen en ik moest zelfs mijn broek niet uitdoen.

De foto werd genomen met al mijn kleren aan.

Noi en Jan stonden naast mij en moesten zelfs niet weg voor het stralings gevaar.

Binnen enkele minuten waren de foto's klaar en ik werd terug naar de spoed geduwd.

Er lagen nog altijd evenveel mensen,alleen allemaal andere,op een uitzondering na ,die sukkellaar met zijn gebroken been en wat weet ik nog allemaal.

Geen geld wachten , tot er geld komt.

Mijn foto's werden op het lichtbord gehangen en er kwam iemand naar de foto's kijken.

Dokter?

Deze man ging met een van de foto's nog eens langs bij een vrouw die iemand anders aan het onderzoeken was.

Dokter?

Ze zagen dat alle vijzen nog op zijn plaats zaten.

De dokter?schreef wat pillekes voor en een rekverband.

Noi kreeg van de dokter?de raad om binnen twee dagen terug te komen met mij,als het niet beter was.

Ik kreeg het rekverband aan gedaan door een verpleegster,en ik moest voor de eerste keer mijn knie bloot maken om het verband aan te brengen.

Voor we in de auto stapten nog even een betere kruk mee gekregen en wij richting huis natuurlijk,want er stond weer een feestje op de planning.

Zo een feest gaat altijd door hier.

Er was eigenlijk reden voor twee feestjes,want de dokter? Had gezegd dat het allemaal wel mee viel.

Maar het deed die avond nog wel heel zeer.

Voor mij was het dus niet feesten en het was hier dan nog eens HEEL koud ook.

Vroeg naar bed dus, maar slapen met een discobar en een orkest onder het raam brengt alleen maar koppijn en geen slaap.

Al bij viel het dus toch nog mee volgens de dokter?

Slaapwel.