Onze buur man ,en tevens kozijn,moest naar de naaste provincie Phitsanulok.

Hij ging er zich laten inschrijven voor een cursus.

Hier zou hij dan leren hoe men het best met meststoffen voor rijst en andere gewassen omging.

Hij was zo vriendelijk ons uit te nodigen om mee te gaan.

Jan stelde zich weer kandidaat leverancier van de auto.

Wij zouden de benzine betalen.

Maar er kwam een haar in de rijstpap!

Jan moest dringend naar de ambassade in Bangkok.

Met de huidige trobbels hier was dit zeker geen plezier tripje voor hem.

Toen onze kozijn ,tijdens ons dagelijks drinkpartij,vernam dat Jan niet zou mee gaan was hij heel teleur gesteld.

Hij zag zijn gratis tripje naar Phitsanulok in het water vallen.

Ik heb hem dan maar gerust gesteld en ons dan maar aangeboden als super sponsor.

We werden beloond met een paar flessen bier gratis(dachten we).

Dus de volgende morgen met een houten kop om Vijf uur vertrokken.

Het was MAAR naar de volgende provincie maar we hebben er wel vier uur over gereden.

We zijn eerst naar de Chat Trakan Waterval in de buurt van Phitsanulok geweest.

Deze is gelegen in een 58.750 hectare groot nationaal park.

De inkom was voor de Thaise mensen 40Bhat en voormij 200 Bhat.

Ik heb het er altijd moeilijk mee met deze prijs verschillen.

Als men dit in Belgie moest doen, en de niet belgen vijf keer meer laten betalen ,zou de regering waarschijnlijk vallen.

Maar ok ik was weer eens weg en er werd ons een spectaculaire waterval voorgeschoteld.

Voor we onze tocht begonnen werd eerst de innerlijke mens wat versterkt .

Onderweg hadden we kip en eieren gekocht en van thuis was er rijst en vlees mee gegaan.

Ik hield het bij een beetje kip en twee eitjes.

Nu konden we vertrekken.

De Chat Trakan Waterval is een waterval in zeven etages.

De zevende en hoogste etage bevind zich op 300meter hoogte.

Het pad er naar toe was 3100 meter lang.

En stijl en gevaarlijk en dat op open schoenen!

Gelukkig was het in zes stops.

De klim van de eerste naar de tweede was de langste en de moeilijkste.

Als we bij de tweede aankwamen waren ze teleur gesteld dat er meer water van ons gezicht liep dan van de waterval.

Ik had dat wel verwacht.

We zitten nu in de droogste tijd van het jaar.

Normaal is dit een van de mooiste watervallen van Thailand maar geen water geen waterval.

Nu wilde gewoon terug gaan.

Maar dan zonder den deze.

Ik heb geen vier uur in de auto gezeten om na een halfuur al terug te vertrekken!

Dus ik zette de tocht verder naar het derde etage.

Toen ik omkeek werd ik toch gevolgd door de andere.

Hun goesting hing aan een klein draadje.

Ik liep een tijdje alleen voorop tot het echte klimwerk weer begon.

Dan werd ik ingehaald door de twee mannelijke medeklimmers.

Ze hadden er plezier in om mij voorbij te steken.

Toen ik hen erop wees dat zij 50 kilo minder wogen dan ik ,en ze maar eens een zak cement mee naar boven moesten sleuren,begrepen ze wel dat ik aan een goede prestatie bezig was.

Ik was goed bezig tot ik buik krampen kreeg.

Opeens zag ik het niet meer zitten want buikkrampen en klimwerk!

Toen we op de derde etage aankwamen was er tot mijn groot genoegen een wc.

Ik was HEEEL blij dat de binnenkant van mijn broek proper gebleven was.

Na mijn verluchting ging ik naar de waterval mijn de andere met veel plezier zich aan het verfrissen waren.

Nu waren ze toch blij dat ze mij gevolgd hadden.

Zo hebben we de volgende etages ook gedaan maar daar was bijna helemaal geen water te zien.

De afdaling was nog het moeilijkst met mijn kapotte knie.

Maar ik heb het overleefd.

Het spijtige aan deze hele tocht is dat ik geen fotos van vogels,vlinders,skinks,libellen,muggen,kevers en andere dieren heb kunnen maken.

Telkens ik ze op de lens had waren ze weeral weg.

Die weten echt niet van de warmte hier +- 40°.

Daarna zijn we nog enkele tempels gaan bezoeken.

Noi heeft hier weer haar goden kunnen aanbidden.

Wat Phrasi Ratana Mahathat is een van bekenste tempels in Thailand.

Ik heb er vroeger nog geweest maar nu is het niet plezant meer.

Honderden kraampjes waar vanalles en nog wat te krijgen is.

30 loterij kraampjes op een rij.

Dit is overdreven en niet mooi meer.