Een paar boompjes laten om zagen.

Ik heb in de tuin een 15 tal betelpalmen staan daar heb ik eens goed in laten uit dunnen.

Er zijn er 9 omgelegd, omdat zoals je kan zien op de video, ze op een paar centimeters van de luifels kwamen.

Dit werkje werd in een supersnel tempo gedaan door de man met de boomzaag.

Het opruimen door mij heeft VEEL langer geduurd.

De man had niet veel tijd dus kon hij de stammen niet in blokken zagen.

Ik had gelukkig een handzaag en ik heb het jobke dan maar zelf afgemaakt.

Het ergste was nog de blokken naar achter in de tuin te sleuren zo een 75 meter verder.

Maar het is me gelukt met heel veel zweet maar gelukkig zonder tranen.

Ik zal nog wat info geven over de betelpalm en de betelnoot.

De betelpalm is een zeer snel groeiende palm die 15 meter hoog kan worden.

De stam zelf is voor zo een hoge boom niet zo dik.

De bladeren zijn zo’n 2 meter lang.

De bloemen zijn klein, lichtgeel en zitten in fijn vertakte bloeiwijzen, die er uit de verte als poederkwasten uitzien.

De bloeiwijzen en later de vruchttrossen zitten hoog aan de stam aangehecht, vlak onder de gladde, groene bladschedenbundel.

De vruchten zijn geel tot oranje, rond tot eivormig en tot 6 cm groot.

En daar is het nu om te doen deze vruchten, betelnoten genaamd is, was, hier een genotsmiddel zoals vroeger bij ons de pruimtabak.

Ik heb het mijn schoonmoeder nog weten te gebruiken maar sinds ik nu hier ben heb ik nog geen enkele betelnoot gebruiker gezien.

Maar de betelnoot is eigenlijk een steenvrucht en geen noot.

Een ander voorbeeld van een noot die geen noot is de kokosnoot.

Deze noten zijn eigenlijk de zaden van de boom.

De harde betelnoot is ongeveer zo groot als een kippenei.

De noot heeft een bittere smaak en is rood van kleur.

Het is al eeuwen geliefd om zijn opwekkende werking.

Hier in de Oosterse landen wordt de onrijpe noot veel gekauwd.

De noot wordt in kleine brokjes gehakt en in een vijzel fijn gestompt.

Er worden ook kalk, tabak en kruiden aan toegevoegd, en ieder heeft zijn eigen recept.

Er ontstaat bij menging een rode pasta die bij het kauwen het speeksel vuurrood kleurt.

Deze pasta kon men ook op de markt kopen samen met de tabak die hier in grote zakken ligt uitgestald.

Daarna wordt het ingepakt in een stuk betelblad.

Bij gebruik verkleuren de tanden rood.

Ik vond dit een vies zicht.

Na het kauwen worden de dan smakeloos geworden resten uitgespuugd.

En dit vind ik nog een viezer zicht.

Ze hebben een klein emmertje bij met een plastiekzakje in en daar proberen ze dan in te mikken, wat meestal maar gedeeltelijk lukt.

Hier en daar ziet men rode vlekken op de grond van deze lekkernij.

En het gaat er zelfs met javel niet af dus kunt ge u voorstellen hoe hun tanden en darmen eruitzien maar over de wc resten weet ik niets.

Vroeger werd er veel meer op deze lekkernij gekauwd maar dit is gelukkig aan het verminderen.

Meestal doen de oude mensen dat.

Het is een heel ritueel het klaar maken van deze pasta.

Ik herinner mij dat mijn schoonmoeder vroeger thuis vertrok om samen met andere deze rituelen te volgen.

Later op de dag kwam ze dan goed beneveld thuis want de mond werd daarna schoongespoeld met de plaatselijke sterke drank van eigen makelij.

Ik hoop zolang ik leef mijn vrouw deze noten gewoon laat liggen, daarna doet ze maar wat ze wil.