Dag trip naar de Phi Phi eilanden.

Hoe ze deze boten in deze prachtige natuur nog toelaten begrijp ik niet.

Deze boten zijn zo vervuilend en lawaaierig dat het niet normaal is.

Mooi voor een foto op afstand zijn ze wel maar als je ze dichtbij bekijk is het een echte ramp.

Olie en diesel druipen gewoon van de motor af.

De meeste motoren zijn recuperatie resten van versleten auto’s en worden met haken en ogen bijeen gehouden.

Achter de motor hangt een buis van twee tot wel zes meter lang.

Deze buis is een schacht waardoor de schroefas loopt.

De motor kan links en rechts draaien en daarmee word er dus gestuurd want een roer hebben ze niet.

Eens ze uit de haven zijn word er vol gas gegeven met een enorme diesel wolk als cadeau.

Daarbij maken ze nog eens een verschrikkelijk lawaai!

Bij aankomst word je dan opgepikt door een tractor met een beestenwagen achter om zo op de vaste grond te komen.

Na aankomst in het hotel even douchen en dan gaan eten.

Daarna een pintje of vier gedronken en naar de kamer terug gewaggeld.

De alcoholabsorbatie in het bloed ging wel heel snel.

Ik kan er beter afblijven want de tijd van toen zal wel niet meer terug keren qua drankverbruik(gelukkig).

De ochtend was wat zwaar maar het tripje naar Phi Phi islands stond op het programma.

Een betere boot dan gisteren kwam ons ophalen.

Deze had drie motors.

Had, want na enkele meters begaf er één het.

Toen ze het probleem niet opgelost kregen hebben ze een andere boot opgeroepen.

Na de overstap, wat niet simpel was voor mij, vaarde we verder.

Het eerste eiland waar we stopte was Bamboo eiland.

Een halfuurtje snorkrelen vinden de kleinkinderen wel wat weinig maar we moeste verder naar Monkybay.

Meer dan wat aapjes op het strand was er niet te zien het had mooier geweest dat ik daar op dat strand zou zitten.

Volgende halte was het Phi Phi eiland zelf, om te gaan eten.

De eilanden werden ernstig getroffen door de gevolgen van de tsunami in 2004.

De vloedgolven die het land bereikten bij de Phi Phi-eilanden, varieerden in hoogte van 3 tot 6,5 meter en veroorzaakten zeer grote schade.

Van de 10.000 mensen die op dat moment volgens schattingen op de eilanden aanwezig waren, kwamen er meer dan 1000 om.

Het grootste deel van de infrastructuur werd verwoest, maar inmiddels is vrijwel alles weer hersteld.

Na het eten op weg naar Maya Bay waar de film “The Beach” is opgenomen.

Leonardo Di Caprio was hier de hoofdrolspeler in.

Na deze film werd de baai overstroomd door toeristen, en het strand ligt vol met aangemeerde boten, er is nog juist een plaatje van ongeveer 50 op 50 meter afgebakend om te zwemmen.

Eigenlijk is er weinig te zien.

Dan terug richting hotel.

We passeerde nog Viking cave waar prehistorische schilderijen gevonden zijn.

Deze grot mag niet bezocht worden om deze te beschermen.

Maar volgens de gids heeft een rijke Chinees de grot gehuurd voor 2 miljoen dollar per jaar.

In deze grot zouden zwaluwen broeden die nesten bouwen van hun speeksel.

Wij hebben geen zwaluw gezien.

Maar de Chinezen betalen tot wel $10.000 per kilo.

Dus na 200 kilo geoogst te hebben is de huurder van deze grot uit de kosten.

Ze mogen Drie keer per jaar komen ze oogsten.

Dan krijgt de schipper telefoon om direct terug naar de haven te komen want er is storm op komst.

En inderdaad in de verte zagen we git zwarte wolken en bliksem schichten.

Het ergste was dat we die richting uit moesten.

Full speed dan maar.

Maar na een kwartiertje varen kwamen we in de storm terecht.

Wij zaten achteraan in de boot die overdekt was maar een tiental personen zaten op het voordek zonder bescherming.

Er werd ons verplicht de redding vesten aan te doen.

Toen kwam er bij menig persoon toch een andere blik op hun gelaat.

Wat eerst een plezierige belevenis was keerde om in een kans op een rampscenario, de tsunami in het achterhoofd zeker?

Maar na 45 minuten bibberen, van de kou, waren we terug in de haven, en waren we de storm door gevaren.

Het was toch weer mooi en plezant vandaag.

Morgen terug richting Bangkok met het vliegtuig en dan naar ons huisje in Bhothai. Tot weder lezens.