jpthailand.reismee.nl

Zou het lukken in augustus????

Lang geleden dat ik hier nog eens iets geschreven heb maar hopelijk komt er snel verandering in.

Na twee jaar miserie in ons Belgenland kan ik (misschien )beginnen aftellen naar mijn verhuis naar Thailand.

Hopelijk, als corona het toelaat, willen we vertrekken half augustus.

Dus voor die personen die mij volgden hier hopelijk meer verhalen eind augustus.

Het meer van Udon Thani.

Het meer van Udon Thani ook het meer van de miljoenen lotus bloemen genoemd.

Al vele jaren reizen we wat door Thailand we hebben al veel gezien ook HEEL veel tempels.

Maar dit prachtig plekje is het bezoeken echt waard.

We waren enorm verrast van de pracht van dit natuur wonder.

Eerst even vermelden dat dit geen zee maar een meer.

Het is 7 kilometer lang en 3 kilometer breed en maar 2 meter diep.

Het grootste deel van het jaar is dit een normaal meer maar gedurende 3 maanden veranderd dit meer in een roze(niet rode)bloemenpracht van ontelbare lotus bloemen.

Het eerste zicht toen we aankwamen sloeg echt tegen en, ik dacht is dit het?

Hier en daar een lotusbloem op het water en verder niets te zien.

Ik dacht misschien zijn we te laat want ze bloeien maar 3 maanden.

Of zijn we te laat want de lotusbloemen zijn enkel open s’nachts en in de vroege ochtend tot 10 uur ongeveer.

Maar het was nog lang geen tien uur.

Nu we er toch waren toch maar twee bootjes gehuurd.

Na 5 minuutjes varen kwamen er toch al wat meer bloemen in het zicht.

Na 10 minuten zaten we midden in een zee van bloemen bangelijk knap.

Hier en daar wat witte reigers, veel zwaluwen en nog veel meer onbekende vogels voor mij.

Prachtig!!!

Het enige wat me stoorde was het gebrul van de motor van ons bootje.

Maar nog eens voor de rest WOW knap.

Het mysterie van Kam Chanode.

Een verhaal dat ik een paar jaar geleden al schreef maar nu nog altijd mysterieus is.

Maar voor de nieuwe lezers hier een verbeterde versie.

We kregen ook de opdracht om ter plaatse over niets anders te denken dan alleen over goede dingen.

Maar dat telt voor elke tempel en wie zou hier nu aan slechte dingen denken?

Ook mochten we foto's nemen maar die zouden waarschijnlijk toch mislukken.

Ik wist dat het slechts een mythe zou zijn, maar tegelijkertijd wilde ik dat echt eens mee maken.

Nu ben ik er voor de tweede keer geweest en er was hier een massa volk.

De reden van de massa toeloop was dat iemand die hier kwam (zou) de lotto gewonnen hebben maar dit hoor ik ook bijna in iedere tempel.

Van de meer dan 36.000 tempels staan de meeste wel bekent door een lotto winnaar.

Gelukkig zijn er nog een paar andere.

Massaal aanwezig in elke tempel zijn de kraampjes en leurders van de Thaise lotto.

Terug naar deze tempel.

Ik hou nog steeds van de verhaaltjes waar iedereen zo bang van is.

Het hoort natuurlijk bij hun cultuur en het geloof van een bovennatuurlijke wereld.

Ik kan en zal nooit te weten komen of deze mythe een echte achtergrond heeft.

Hier het verhaal dat gevonden heb door te googlen aan gevuld met de uitleg van mijn reisgenoten.

Volgens de lokale bewoners zat hier vroeger een gigantische slang.

Dat verklaard ook de grote versiering van het begin van het wandelpad tot aan de kleine tempel.

Deze weg misschien 200meter lang en langs links en rechts was de reling gebouwd als een slang.

Deze weg moesten we op onze blote voeten afleggen wat eigenlijk voor een westerling al een martelgang is.

Een bord aan het begin van de brug over het meer schetst de regels: geen schoenen, geen vloeken, geen whiskey, geen graffiti, geen stelen van het heilige water, geen luide geluiden en, vreemd, geen vergadering.

De tempel is omringd door reusachtige palmbomen die volgens onze vrouwen nergens anders in de wereld groeien.

Prachtige bomen trouwens maar nergens anders ter wereld niet te vinden???

Nu het echte verhaal van het ontstaan van deze tempel!

In dit bos zou er in 1989 een film afgespeeld worden door een mobiele bioscoop.

Het verhaal vond plaats in januari van 1989 dus eigenlijk nog niet zo lang geleden.

De verhuurder zou 4000 Baht krijgen om zijn film daar af te spelen.

Er was echter een conditie, hij moest het bos voor 4uur s'morgens verlaten hebben.

Was dit niet het geval dan zou hij het bos nooit meer uit komen.

Toen de man op de afspraak verscheen om zijn materiaal te installeren, samen 7 werklieden, was er helaas niemand ter plaatse om de mannen te begeleiden naar de juiste plaats voor de filmvertoning.

Maar de man had al een voorschot ontvangen en hij begon dus alles maar te installeren omdat dit toch een tijdrovende bezigheid was.

Eens alles geïnstalleerd en klaar voor de vertoning was er echter nog niemand aanwezig om de vertoning bij te wonen.

De werkmannen zette zich neer voor het scherm en wachten tot het 9 uur was, want dan zou de film beginnen.

Om klokslag negen uur stonden ze recht en zagen dat er achter hun rug veel volk had plaats genomen zonder dat ze iets gehoord hadden.

Iedereen zag er zo mooi en proper uit, de vrouwen droegen witte kleren en zaten aan de linkerkant, en de mannen droegen zwarte Chinese outfits, en zat aan de rechterkant.

De film werd gestart en de aanwezigen bekeken de film zonder enig geluid te maken of emoties te tonen.

Wat de werklui ook opviel is dat er geen enkele verkoper van frisdranken of voedingsmiddelen aanwezig waren.

Ze draaide hun film af en na de vertoning ging iedereen zonder iets te zeggen weg.

Omdat de man toch een beetje schrik had van al dit gedoe, en omdat hij voor vier uur het bos moest verlaten hebben, pakte hij alles vlug in en vertrok.

Als ze doorreden hadden ze het gevoel dat ze over water reden en zagen kleine golven voor hun bus uitdrijven.

Eens uit het bos, kwamen ze een paar kilometer later aan en benzinestation.

Ze verfristen zich en namen wat te eten omdat ze tijdens de voorstelling niets hadden kunnen eten.

De lokale bevolking zag hen, en ze vroegen waar ze de films hadden afgespeeld.

Ze hadden hun bus wel zien rijden en waren opzoek geweest naar de plaats waar ze de film zouden afspelen.

Niemand had echter de plaats gevonden en al hoewel er tijdens zo een vertoning nogal veel lawaai word gemaakt had niemand de plaats kunnen vinden.

Iedereen was verward maar toen ze de plaats beschreven waar ze de films hadden afgespeeld,werd er voor de plaatselijke bevolking veel duidelijk.

' Het was de spookstad van 'Pee Bong Bod'!

Ze zeiden dat ze waren ingehuurd door een geest om een film af te draaien voor geesten.

De mannen schonken er weinig aandacht aan omdat ze moe waren en wilde gaan slapen.

Thuis aangekomen wou de man iets uit zijn geldkas halen en zag toen zijn envelop met het voorschot van die zogenaamde geest liggen.

Bij het openen van die envelop bleek het geld dat erin zat verbrand te zijn.

Daarop is de man terug naar de plaats gegaan en heeft er een kleine tempel opgericht als dank aan de geesten dat ze hem verder hebben gerust gelaten.

Tot hier het verhaal van het ontstaan van de tempel.

Er zijn hier dingen waar ze niet aan uit kunnen.

Zoals een kleine stenen vijver die vanzelf vol loopt met water maar niemand kan verklaren hoe het water in de vijver komt!

Ik wel denk ik.

We moesten natuurlijk van het water drinken en er werden ook wat flessen gevuld om mee naar huis te nemen.

Nu kan er niets meer fout gaan.

Dit water beschermd hen tegen de geesten en het water zal hun veel geluk brengen.

Nu nog wat lotjes kopen en naar de volgende tempel.

Alleen de foto's nog bekijken thuis want die zouden waarschijnlijk mislukken.

Niet dus.

Er zijn een paar foto's bij die overbelicht zijn omdat ik een foto nam tegen de zon in met een Boeddhabeeld op de achter grond.

Dit geloven ze hier niet want volgens hen hebben de spoken mijn foto laten mislukken.

End off de mythe!

De niet simpele wetten in Thailand.

Voor diegenen die ooit naar Thailand zouden gaan hou er rekening mee dat vreemdelingen veel strenger gestraft worden dan de lokale bevolking.

Dus eerbiedig de wetten van dit land en blijf tussen de lijntjes lopen.

Het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten (IVBPR) is in Thailand goed gekeurd.

Wat die betekenen kun je hier nalezen https://mensenrechten.nl/nl/welke-mensenrechten-zijn-er.

Het verdrag tegen foltering en andere wrede en onmenselijke behandelingen heeft Thailand echter niet ondertekend.

In alle landen verschillen de wetten.

Ook de behandeling door de politie is hier anders wanneer je een strafbaar feit hebt gepleegd.

Ook de rechters hier zijn strenger tegenover buitenlanders(er zijn landen waar dit anders is meen ik).

HOU ER REKENING MEE DAT DE DOODSTRAF HIER NOG KAN UITGEVOERD WORDEN!!

Indien je een strafbaar feit begaat zul je letterlijk en figuurlijk op de blaren moeten zitten.

Heb je een toch een ernstig misdrijf begaan(zal wel nooit gebeuren hoop ik) sta er dan op dat uw ambassade te Bangkok wordt geïnformeerd.

Je zult dan zo snel mogelijk door een medewerker van de ambassade worden benaderd.

In Thailand krijgen westerlingen dikwijls een hogere straf opgelegd dan de Thai.

Als een buitenlander de wetten van Thailand overtreedt wordt dit vaak gezien als blijk van geen respect voor de Thai.

Dit verklaart de grote verschillen in de Thaise strafmaat.

De meeste vreemdelingen laten zich vangen door drugs.

In Thailand wordt er geen onderscheid gemaakt tussen soft- en harddrugs.

Hier zou zoals in andere landen alle soorten drugs verkrijgbaar zijn.

Maar DE drug in Thailand zijn de Yaba pillen(vertaalt, crazy medicijn, dat zegt alles over deze pillen).

Deze pillen dan ook als een kwaadaardig gezwel in dit land.

De pillen zorgen voor een speedeffect.

Vaak worden deze pillen gebruikt op party’s, ook wel genoemd partydrugs.

Op drugsmokkel staat de doodstraf.

Indien men meewerkt wordt de doodstraf vaak omgezet in levenslang (40 jaar).


Voor bezit van amfetaminepillen zoals yaba wordt vaak een straf opgelegd tussen de 25-40 jaar.


Niet min dus!


In Thailand wordt men in het bezit van drugs zwaarder gestraft omdat de filosofie van de Thai is dat met drugs een hele familie geruïneerd wordt maar de straffen ruineren een familie ook.

In vergelijking voor moord wordt vaak een gevangenisstraf tussen de 12-25 jaar gegeven, terwijl bij drugs men vaak 30 jaar, levenslang of de doodstraf kan krijgen.

Drugs wordt in Thailand gezien als een strafbaar feit gericht tegen de gemeenschap, terwijl moord gericht is tegen één persoon.

Let wel, dat westerlingen een hogere straf opgelegd krijgen dan de lokale bevolking.

VERMIJD ieder contact met drugs, inclusief de zogenaamde softdrugs.

Tot hier de drugs.

Nu het verkeer.

Indien je als bestuurder van een auto of motorfiets betrokken raakt bij een ongeval waarbij gewonden of doden vallen, wordt u door de rechter in ieder geval een hoge geldstraf opgelegd en over het algemeen een (al dan niet voorwaardelijke) gevangenisstraf.

Ook MOET je bij een dodelijk ongeval in fout of niet de begrafenis kosten betalen.

Hierop wordt voor buitenlanders geen uitzondering gemaakt integendeel.

Indien je een auto of motorfiets wil huren dient u zich ervan te overtuigen dat het voertuig deugdelijk verzekerd is (vele verhuurders zijn NIET verzekerd!).


Ook heel belangrijk hier is de majesteitsschennis.

Majesteitsschennis is een benaming voor misdrijven gericht tegen de koninklijke waardigheid, meer in het bijzonder voor belediging van de koning(in).

In de volgende gevallen is in Thailand sprake van majesteitsschennis


Het beledigen van de koning of koningin.

Het verscheuren van bankbiljetten (beeltenis van de koning) of erop gaan staan.

Ook kritiek over het koningshuis is hier uit den boze.


Op majesteitsschennis staat in Thailand de doodstraf.

In sommige gevallen krijgt de veroordeelde een levenslange straf of verleent de koning gratie.


Buitenlanders moeten beschikken over een werkvergunning en een werkvisum.

De vergunning wordt alleen verstrekt voor beroepen waarvoor geen Thai beschikbaar is.

Werken zonder werkvergunning is strafbaar.

Soms word werken in de tuin ook al aanzien als werken zonder vergunning.

Dus rond mijn tuin staan veel bomen om een beetje uit het zicht te blijven.

Ik hoop dat deze tekst jullie niet tegenhoud om mij eens te komen bezoeken.


Nu ga ik mijn nieuw rijbewijs nemen en naar Phetcabun rijden waar onze kleinzoon mee in de fanfare loop met zijn muziekinstrument dat echt Belgisch is.


Raad het maar…. Tot …….

Afscheid van Jan.


Enkele dagen geleden overleed mijn vriend Jan in Thailand.

We hebben een ticket gekocht richting Thailand om afscheid te nemen van Jan.

Ook zijn dochter Nora en kleinzoon Lennert hebben deze reis ondernomen om afscheid te nemen van vader en opa.

Het is hier een groot verschil hoe hier met de dood wordt omgegaan.

Wie nog nooit een begrafenis in Thailand meemaakte, moet eerst en vooral alles vergeten wat hij of zij

over begrafenissen weet, er zijn immers enorm veel en enorm grote verschillen met België.

Misschien wel het grootste verschil is de lengte van de plechtigheid.

In België zijn we gewend om alles snel op een voormiddag af te handelen, met eventueel nog op een

avond voordien een gelegenheid tot groeten van de overledene.

In Thailand ,en zeker in de kleine dorpjes, is het een veel langere aangelegenheid, gespreid

Over verschillende dagen, gewoonlijk tussen de vier en de zeven dagen maar langer kan ook.

In ons geval dus 8 dagen.

Van zodra er iemand overlijdt, schiet natuurlijk de communicatie tussen de familie en vrienden meteen in

werking.

Zowat het hele dorp begint onmiddellijk mee te helpen bij de voorbereidingen.

Normaal speelt alles zich af bij het huis van de overledene zelf.

Maar in dit geval was dit niet zo.

Jan was een graag geziene persoon hier en heeft veel vrienden gemaakt.

Omdat er een massale volkstoeloop wordt verwacht gaat deze plechtigheid in de lokale tempel door

omdat hier veel meer plaats is.

In de tempel vindt ook een familieberaad plaats waar de taken onder familie en vrijwilligers verdeeld worden.

Wie gaat er inkopen doen, wie koken, wie afwassen, wie serveren, en alle andere mogelijke en bijna onmogelijke taken die moeten uitgevoerd worden verdeeld.

Tijdens de hele periode tussen het overlijden en de begrafenisplechtigheid zelf moet de familie er

voor zorgen dat iedereen die komt helpen en op bezoek of komt waken, voorzien wordt van eten

en drinken.

Het is dus in ieder geval zo dat zo een onderneming heel wat geld kost.

Als het lichaam in de tempel aankomt wassen de familie leden gezamenlijk het lichaam.

Het lichaam wordt aangekleed met de kledij die de overledene graag droeg.

Direct daar na komen de monniken al aan en beginnen hun gebeden voor de overledene.

Het lichaam van Jan werd opgebaard in een heel mooie kist met een koelinstallatie.

De mooie kist is versierd met prachtige bloemstukken.

Bij die kist wordt er voortdurend gewaakt, in dit geval dus 8 dagen lang.

Nong, de vrouw van Jan, heeft 7 dagen voor de kist op de grond geslapen.

Ze heeft een dag moeten missen omdat we naar de ambassade moesten om papieren in orde te maken

voor het overlijden van een buitenlander in Thailand.

omdat wij enkele dagen na het overlijden pas ter plaatse waren, hebben we veel gemist.

De eerste avond dat we hier aan kwamen was het toch even slikken.

We werden direct zonder ons medeweten naar de tempel gereden.

Daar stond dan de prachtige kist voor ons.

Iedereen die 'op bezoek' komt, gaat de overledene groeten.

Wij zijn deze handelingen niet gewoon en er moet ons uitgelegd worden welke handelingen hoe en

wanneer deze moeten uitgevoerd worden.

We hebben vader,opa, en vriend op Thaise wijze gegroet.

Dit gebeurde door wierookstokjes aan te steken en te (bidden).

We waren alle drie de klus kwijt.

Normaal mag je geen enkele gevoelens uiten omdat dit slecht zou zijn voor de overledene.

Maar als je ogen vol water schieten is het toch niet tegen te houden.

Na het groeten krijgen we dan eten en drinken.

Maar wij hadden geen tijd, we moesten snel gaan douchen en andere kleren gaan aandoen want we

moesten snel terug zijn voor de avond ceremonie.

Bij aankomst in de tempel werden we op de eerste rij gezet en kregen we alle drie instructies wat we moesten doen.

Er werden rituelen uit gevoerd waar ieder van ons een taak had.

Toch een raar gevoel.

Daarna mochten we de lekkere kooksels van de keukenpieten proeven.

Niemand had klachten hierover.

Zoals gebruikelijk werd het gerstenat in onuitputtelijke hoeveel heden aangedragen.

Na een paar pilsjes hielden wij het voor bekeken want de jetlag sloeg bij enkele toe.

Morgen moeten we trouwens weer fit zijn want morgen zou de plechtigheid eens zo lang duren zegt men ons.

Dus duiken we de tropisch nacht in.

Half 4 gaat de wekker in alarm en moet er weer uitgerukt worden om weer te koken om de vele hongerige te laven.

Zoals elke dag komen om 8.00 de priesters de hun gebed doen voor de overledene en daarna een goede maaltijd.

Na de priesters is het de beurt aan iedereen die langs komt zijn buikje rond te eten.

In de loop van de dagen worden er geschenken bij de kist gelegd.

Ventilators, kledij voor monniken en niet te vergeten enveloppes met graag geziene inhoud.

Om 20.00 uur is er een groter ceremonie.

Maar voor deze begon had ik aan de plaatselijke diskjockey een plaatje gaan aanvragen.

Via YouTube vond ik het liedje en vroeg ik of hij deze wilde spelen als wij,de drie vreemdelingen, gingen zitten.

Er was niemand buiten ons vooraan gaan zitten en dus zaten we uit het zicht van de anderen.

Toen het liedje afgespeeld werd brak bij ieder van ons de tranen sluizen open.

Het liedje was,papa, deze keer gezongen door Chantal Janzen

https://youtu.be/8inwxRWAtYk

ECHT emotie!!!

We konden onze tranen laten rollen want niemand had het in de gaten.

Bij deze plechtigheden mag men normaal geen gevoelens uiten omdat dit slecht zou zijn voor de overledene.

Niemand zag ons en ik denk dat Jan het ook niet erg vond.

We voelden ons alle drie wel opgelucht na de tranen stromen.

De ceremonie kon beginnen.

Bijna het zelfde als de vorige dag maar nog meer uitgebreid.

We waren wel blij dat het voorbij was een uur in bidhouding zitten zijn wij niet gewoon.

Het was echt prachtig.

Toen de plechtigheid voorbij was terug eten en drinken natuurlijk.

Wat de plaatselijke diskjockey niet begrepen had was dat ik het plaatje van,papa, vroeg voor een(1) keer te spelen.

De tweede keer dat hij het speelde was niet geplant de derde en vierde keer ook niet maar we vergeven het hem.

Tegen middernacht naar bed na vele goede gesprekken tussen dochter,kleinzoon en vriend van Jan.

Morgen de crematie.

Vandaag de crematie.

Wij zijn een beetje bang voor de taferelen die we te zien gaan krijgen.

Ik had een filmpje gevonden op internet waar te zien was hoe een crematie hier verloopt.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=jQI3vNmQH7k

Dus we wisten wat we konden verwachten.

Het is de moeite en leerrijk om dit filmpje ook eens te bekijken maar hou wel rekening dat er gevoelige beelden in voorkomen.

Zoals alle andere dagen beginnen ze met bidden om 8.00

Om 14.30 begint dan de echte crematie ceremonie.

Beginnen met bidden dus.

Daarna werd de kist uit de koelkist gehaald en op een kar gelegd.

Voor de kar lopen de monniken en een familielid (Nora)die de foto van Jan draagt.

Achter de kar gaan de familieleden.

Met deze stoet wordt er drie maal rond de crematieoven gewandeld.

Daarna wordt de kist naar de oven gedragen.

Iedereen komt nu nog een laatste groet brengen en legt een bloem en een wierookstokje neer.

De eerst bloemen en wierookstokjes worden neergelegd door de belangrijkste personen van het dorp.

Zij worden een voor een afgeroepen en komen dan naar voor.

Ze groeten de aanwezigen daarna de familie, die beneden aan de trap van de oven staan,en dan leggen ze de bloemen en stokje op het altaar.

Na alle prominenten komen alle andere aanwezigen het zelfde doen.

Als laatste is het de beurt aan de familie om te groeten.

Als iedereen de laatste groet heeft gebracht worden de bloemen en de wierookstokjes in de kist gelegd.

Dan volgt het laatste wassen van het lichaam.

Dit gebeurt met het sap van verse kokosnoten.

Als men hier aan deelneemt moet men bij het wassen duidelijk de overledene aan kijken omdat je dan besef zou krijgen van de vergankelijkheid van het leven.

Wij hebben met zijn drieën hiervoor gepast.

Na het wassen wordt het lichaam over gegoten met benzine.

Dan is het de eer aan de gouverneur om het vuur aan te steken.

Eerst worden er nog bommetjes afgeschoten om de kwade geesten te verjagen en gaat de oven dicht.

De rook die uit de schouw komt wordt goed in de gaten gehouden door de familie zo kan men zien waar Jan heen wil.

In hoofdzaak ging de rook richting Belgie ,Konden we op kompas zien.

Na dit alles is het aanwezige volk snel weg en word alles op geruimd.

Alleen enkele familieleden blijven over dit om de crematie in alle rust te laten verlopen.

Voor ons wel een raar gevoel.

Eerst een massa volk en op een vingerknip is iedereen weg.

Dit was het dan.

Morgen als de oven afgekoeld is gaan de familieleden de as en botjes van Jan uit de oven halen.

Vandaag een laatste tempel gang.

Eerst de monniken eten geven en weer veel bidden.

Daarna het verzamelen van de as en botten van Jan.

Diegenen van de familie die botjes of as wil mogen dit na het wassen van de resten en na de zegening deze meenemen als aandenken.

De rest wordt in een urne gedaan en later in een klein tempeltje bij Jan zijn huis in Thailand gezet.

Dit was Jan zijn laatste wens.

Gezwel op mijn buik!

Gezwel op mijn buik!

Enkele dagen geleden werd ik wakker met een gezwel op mijn buik.

Ik was er niet gerust in en het bleek na een paar dagen nog groter te geworden te zijn.

Ja ik hoor jullie al tot hier denken, das normaal met zone buik.

Nee het is niet normaal!

Het weegt ongeveer 2,5 kilo, want gisteren woog ik nog 2,5 kilo minder, er komt soms wat vocht uit en ook een bruine substantie die niet goed ruikt.

Soms is er ook een heel stekende pijn die, raar maar waar, aan mijn tenen begint.

Ik ben te raden gegaan bij mijn vriend Jan.

Eerst moest ik een speciale oplossing vinden om veilig op mijn fiets te zitten.

Na een paar keer oefenen lukte het mij toch om met de fiets tot bij hem te geraken.

Ik was er wel een beetje meer moe van, want gemakkelijk was het niet op de fiets met die speciale constructie.

Hij schrok toch ook.

Hij rade mij aan om het zo snel mogelijk weg te doen want dat zou voor ons beide de beste oplossing zijn.

Ik vond dat ook, maar na een paar dagen ben ik er erg aan gehecht geraakt.

Nadeel is dat ik s ’nachts een paar keer uit het bed moet om het vocht, en de bruine substantie, op een veilige plaats te laten verwijderen.

Maar wat moet, dat moet!

Gewoonlijk sta ik om een uur of twee s’nachts definitief op om dan naar de voetbal te kijken.

Nu is het wel een beetje anders omdat ik nu niet meer op mijn buik of op mijnzij kan liggen.

Maar als ik me wat genesteld heb met wat kussens overal rondom, lukt het wel met dat aanhangsel.

Het voelt soms zelf heel prettig.

Tegen een uur of zes kom ik uit de zetel want als Noi me zo zou zien liggen dat wil ik niet.

Heel de familie is al komen kijken, en alleen de kinderen vinden het leuk mij zo te zien, sommigen zijn ook wel bang, daar moet ik ook eerlijk in zijn .

De ouderen kijken alleen maar bezorgd vooral Noi, mijn vrouw.

Die wil dat ik het direct laat verwijderen.

Maar ik wacht nog even, eerst nog wat genieten hier.

Elke morgen rond zeven uur rij ik naar de Jan met de fiets.

Ik passeer dan het kleine plaatselijke marktje en heb daar heel wat beziens met die speciale fabricatie aan mijn fiets.

De meesten vinden het wel tof dat ik zo durf buiten komen en ze lachen me zelfs toe.

Soms hoor ik het Thaise woord, baa, wat gek wil zeggen.

Misschien hebben ze wel gelijk.

Als ik bij Jan aankom werd ik altijd vriendelijk begroet door zijn hond, Whisky.

Hij kwam naast mij liggen en hij wilde niet dat ik stopte met hem te strelen en te flodderen.

Nu komt hij nog af, maar als hij dichter komt en hij ziet mijn aanhangsel draait hij zich om en gaat weg.

Als ik dan voorzichtig naar hem ga kijkt hij heel schuw en laat soms zijn tanden zien.

Dat voelt wel raar.

Een mens kan zijn gevoelens onder drukken maar dieren zijn eerlijk en laten duidelijk zien wat ze ervan denken.

Ik vind het spijtig want ik vond het altijd plezant als hij kwam flodderen.

Nu kan ik nog met de Jan flodderen natuurlijk maar daar ben ik niet zo voor te vinden.

Bon, jullie zijn op de hoogte, maak jullie echt geen zorgen, we overleven het wel.

Wat zeker vast staat, is dat ik binnen twee maand terug in Belgie land, het zonder dat aanhangsel zal zijn en jullie de ouwe Schellekens van vroeger terug zullen zien!

Misschien wel wat vermagerd maar dat is zo erg nog niet, ik kan best wat kilo's missen.

Misschien later wel een fotoke, maar dan wel met een T-shirt aan denk ik.

Groeten en blijven geloven in alles!!!!


Naschrift.

Na enkele reacties waar mijn geloofwaardigheid in twijfel word getrokken.

Voor de personen die mij niet geloven stuur mij een bericht via email of messenger en ik stuur u de bewijzen.

Voor elk woord,elk woord, dat gelogen is trakteer ik op een koffie of een drankje naar keuze.

Dus als jullie overtuigd zijn van mijn nep verhaal zoek de leugens maar.

Als ik de waarheid kan bewijzen verwacht ik van jullie ook wel een consumptie natuurlijk!!



Aliens op komst!!!!



Alien worm in Thailand.

Op 31 oktober 2017 werd er melding gemaakt van een alienworm hier in Thailand.

Mijn wenkbrauwen fronsend,en mijn verstand in de knoop, hoorde ik hier de gruwel verhalen aan.

Er moest echt wel iets gebeurd zijn want alle tv-kanalen zonden een uren lang beelden uit en interviews met bewoners en professoren die deze aliens gezien en of onderzocht hadden.

Natuurlijk ben ik de taal nog altijd niet machtig, maar ik hoorde en zag hier de onrust duidelijk de macht over nemen.

Ik kreeg de orders om van alle dieren af te blijven en er zo ver mogelijk rond te lopen.

Ze kennen mij hier en de beestjes hier ook.

Al wat in mijn geburen komt wil ik van nabij bekijken.

Als het nu honden, katten, olifanten, slangen of eender welk dier, ze komen allemaal naar mij.

Maar ik kon me met de beste moeite niet voorstellen welk buitenaards wezen hier bedoeld was om te mijden als de pest.

Het zou gaan om een wezen waarvoor mens en dier niet veilig voor is.

Normaal zouden ze slakken eten,maar bij gebrek aan slakken zien ze een mensen baby of huisdieren en vogels wel zitten als vervang maaltijd.

En dat voor een beestje van 60 cm.

Verdelgen kan men ze niet ze overleven alles.

Erger nog, zelf als men ze in 10 stukken zou hakken zou elk stukje worm een nieuwe worm worden.

Als men ze met de voet zou plat trappen, zouden de ingewanden, of spetters van het wezen, als die op je lichaam komen, zich direct door de huid een weg zoeken naar de hersens.

Ja nu moet ik echt weten wat er ons hier te wachten staat.

De eerste uitleg die ik kreeg was, dat het zou gaan over een slang van 60 centimeter, die alles en iedereen aanviel om zich te nuttigen aan het gevangen lichaam.

Dan kwamen ze af dat het wezen een heel grote slak zou zijn van 60 centimeter.

Jullie begrijpen wel dat ik verbaasd was want slakken word hier meer dan eens geserveerd op mijn bord.

Ook kreeg ik te horen dat ze binnenkort ook wel in ons dorp zullen opdagen want ze zaten met miljoenen en miljoenen in de rivieren, meren en overal waar er maar een beetje water was.

Nu moet ge weten dat er een PAAR meter van waar ik nu zit te schrijven een beek loopt.

Ge zou u voor minder zorgen kunnen maken zeker.

Maar ik wilde toch dat wezen wel eens zien.

Ik naar de beek en natuurlijk gekund het al raden zeker…

Ik met mijn, grote niet te houden nieuwsgierigheid, begon de beek te verkennen.

Het probleem was dat het enkele uren eerder het met bakken had geregend, en het water was troebel van het zand dat meegespoeld was.

Er was dus geen bal te zien.

Maar ik moest weten hoe de, marsalien, er uitzag!

Ik terug naar binnen en gevraagd of ze op hunnen GSM eens wilden zoeken naar beelden van het supermonster.

Na een paar minuten kwam de schoondochter naar buiten gespurt met eindelijk iets waarop ik kon zien over welk wezen ze het hadden.

De eerste foto’s die ik te zien kreeg waren voor mijn part van die rivierbloedzuigers die ook altijd ziet in die oorlogsfilms over Vietnam.

Daarna kreeg ik een filmpje te zien over de beestjes.

Het krioelde echt van die slangen in het water.

Als deze beesten echt 60 cm zijn, ja dan blijf ik liever ook aan de kant.

Dus ik ga aan mijn tafeltje zitten met een goeie koude frisse lekkere cola zero.

In de hoop van toch iets anders te vinden dan ,zero, begin ik aan mijn zoek tocht op het internet.

Ik begon bij bloedzuigende wormen te zoeken en liet deze zien aan mijn supporters.

Nee dat zijn ze niet.

Bloedzuigende slangen, Nee, slakkeneters,nee, na enkele uren surfen was het mij nog niet gelukt het lief diertje te vinden.

Tot er zacht een briefje van 500euro neer dwarrelde en mijnen euro was gevallen.

Ik had op een van de Thaise nieuwsberichten duidelijk het woord “New Guinea” verstaan.

Dus direct die 500 euro weggestoken en surfen maar.

En jawel hoor, dank zij de euro, kwam ik bij de” Nieuw Guinea-worm” terecht.

Bingo.

De latijnse naam is “ Platydemus Manokwari.

De fotos die ik hier te zien kreeg werden hier door iedereen herkend als het vreselijk alien dat onderweg is naar dit piep kleine dorpje.

Gelukkig kan via de juiste middelen een website in een andere taal met een alienklik veranderen naar het bijna begrijpbaar Nederlands.

Na enkele teksten gelezen te hebben, begreep ik de vele misverstanden die hierboven staan geschreven.

Hier volgt de Automatische van wat ik heb gevonden.

Ik ga die tekst niet overschrijven maar dank zij een klein trukje op de pc, kopierenen plakken, genaamd hier dus weg plakken.

Hier is iiii.

De platworm uit Nieuw-Guinea is afkomstig uit Nieuw-Guinea(logisch zeker).

Deze soort groeit ongeveer 5-6 centimeter lang.(hier al de eerste, de 6cm is in Thailand vertienvoudigd 60cm dus)

Beide uiteinden van het lichaam zijn puntig maar de kop is merkbaar kleiner dan het uiteinde.

Het lichaam is uniform donkerbruin met een lichtbruine lijn die langs het midden van de rug loopt.

De onderkant is wit met een lichtere witte vlek gemarkeerd de opening van de mond.

De platworm eet slak als hoofdvoer maar zal ook slak en aardeworm eten als de voorraad slak in het gebied uitgeput is.

Ze jagen de slak gedurende de nacht door het slijmspoor te volgen, wanneer ze de slak vinden, scheiden ze het maagsap in de slakopening en beginnen de slak levend te eten.

De platworm van Nieuw-Guinea is gemeld als invasieve uitheemse soort in veel landen, vooral die van de eilanden in de Stille Oceaan.

De invasie resulteerde in het uitsterven van endemische en inheemse soorten slakken in veel landen, wat IUCN ertoe bracht om deze soort te noemen als 100 van 's werelds slechtste invasieve uitheemse soorten.

Afgezien van eilanden in de Stille Oceaan, is de platworm gemeld in Frankrijk, Florida (waar het in 2015 een groot verschil zal maken) en Singapore.

Het voorkomen van deze soort in Thailand is het eerste rapport voor het vasteland van Azië.

De reden dat de platworm zo verwoestend is, is het feit dat wanneer ze eenmaal zijn verwijderd uit hun oorspronkelijke verspreidingsgebied, er geen roofdieren of omstandigheden zijn die hun populatiegroei beheersen, dus hun beperkende factor zou de aanvoer van slakken zijn, kan uitsterven tot uitsterven.

Deze soort is hermafrodiet maar vereist twee individuen om zich seksueel te vermenigvuldigen.

Ze kunnen ook uitgroeien tot een afzonderlijk individu als ze worden gesneden(hier het doorkappen en elk stukje gaat verder als nieuwe worm), maar dit is niet hun natuurlijke manier van voortplanting.

Het rapport in Thailand kwam van de post op Facebook-pagina van Thailand Biodiversity Conservation Group (siamensis.org) door Mr. Mongkol Untachai, die foto's van deze flatworm plaatste door een slak te eten in zijn huis in het district Lamlukka,

Het gebied ligt op minder dan een uur rijden van het grootstedelijk gebied van Bangkok, op 31 oktober 2017.

Het werd onmiddellijk door de heer Yingyod Lapwong geïdentificeerd als de platworm van Nieuw-Guinea. Dr. Nonn Panitvong en Jirawat Polpermpul bezochten later Mr. Mongkol om specimen te verzamelen voor identificatie om er zeker van te zijn dat het echt de soort in kwestie is.

Nieuw-Guinea platworm is niet alleen een bedreiging voor de fauna van Thailand, maar ook een vector van Angiostrongylus cantonensis (rattenlongworm) een parasitaire nematode (rondworm) die normaal infecteert maar slakken en platwormen als zijn tussengastheer gebruikt.

Dit is een slak, die een verse groente eet waar de slak en de platworm voorbij kunnen komen of verontreinigd water kunnen drinken.

Uitkomend in het menselijk lichaam reizen parasieten door het bloed naar het centrale zenuwstelsel waar ze normaal sterven, omdat de mensheid niet hun favoriete gastheer is. Dit is de meest voorkomende oorzaak van eosinofiele meningitis (hier het opeten van de hersens)en een ernstige aandoening die kan leiden tot de dood of blijvende schade aan de hersenen en de zenuwen.

De parasiet is echter niets nieuws voor Thailand, omdat de al wijdverspreide buitenaardse soorten,(buitenaardse soorten, alien dus) de reuzenslak van het Afrikaanse land en de lokale waterslakken ook de gastheer zijn van de parasiet.

Om de platworm uit Nieuw-Guinea te doden, giet je er heet water of zout over.

Tot zover de knippen en plakken bewerking van mij. Met een beetje goede wil zul je er wel aan uit kunnen.

Ik nog niet bang, maar de beestjes mogen toch wegblijven hier!

Niet mijn vrienden!!!!

Ik ben op het moment gekomen dat ik mij een levensvraag stel.

Jaarlijks worden 500 miljoen mensen ziek van een muggenbeet en sterven er rond de 2,7 miljoen aan.

Dus iedere keer dat ik naar Thailand kom zit ik met de zelfde vraag.

Waarom word ik eruit gekozen als lekkere bloedgever?

Wat is het nut van muggen? Is het erg als muggen uitsterven? Waarom beperken muggen hun dieet niet tot andere diersoorten?

Waarom ik?

De vrouwelijke mug heeft energie nodig om eitjes te kunnen leggen, en die energie krijgt zij maar op een manier: bloed.

Niet alleen mensenbloed, ook heel veel andere diersoorten hebben van Jan.

Wij zijn een makkelijke prooi omdat onze huid dun is, maar ik zou een olifantenvel hebben zeggen sommigen.

Dus er klopt iets niet.

Muggen zouden ook culinaire voorkeuren hebben.

Maar waar houden de diertjes nu het meest van volgens verschillende bronnen?

1.Koolstofdioxide.

We ademen allemaal koolstofdioxide uit, maar sommigen meer dan anderen, zoals zwangere vrouwen en mensen met obesitas.

Muggen zullen zich dus eerder op hen storten.

Maar ik ben bij mijn weten niet zwanger, en diegene die zegt dat ik obesitas heb die zie ik later nog wel eens terug.

2.Melkzuur.

Muggen zijn dol op het melkzuur dat je produceert als je aan het sporten bent.

Melkzuur komt vrij via je zweet en maakt je het favoriete hapje van muggen, vooral als je warm en moe bent.

Ten eerst, ik drink geen melk en ten tweede ik sport niet.

3.Bier, alcohol.

Drink je een biertje en de rest van het gezelschap niet, dan zal een mug waarschijnlijk jou als slachtoffer kiezen.

Hij houdt namelijk ook wel van een pintje.

Ik drink bijna nooit alcohol.

De enige alcohol die ik gebruik is aftershave.(ni lekker)

4. Bloedgroep O.

Uit onderzoek is vast gesteld dat muggen ruim 80 procent vaker kiezen voor iemand met bloedgroep O.

Maar ja, aan je bloedgroep kun je weinig veranderen.

80 procent van de wereld bevolking heeft bloedgroep O, ik ook dus.

5. Genen

Ook je DNA ligt natuurlijk vast, maar toch ter informatie: het is mogelijk iets in je genen dat er voor zorgt dat je last krijgt van muggenbulten, vooral als je een heftige reactie hebt op een muggenbeet.

Maar waarom ben ik dan de enige van de familie die leeg gezogen word?

6. Bacteriën.

Als je veel verschillende bacteriën op je huid hebt, ben je minder aantrekkelijk voor muggen.

Ook zij houden van schone propere mensen.

Daar hebben ze misschien een punt.

Ik ben te proper en te schoon.

Ik kan misschien eens proberen een paar dagen mij niet te wassen ,maar dat komt niet goed denk ik.

Binnen de korstte keren mag ik gaan buiten slapen en dan spelen die andere factoren hier boven weer mee.

7. Geslacht.

Alleen vrouwelijke muggen steken, omdat de voedingswaarde van bloed helpt bij de ontwikkeling van hun eitjes.

Ze hebben een voorkeur voor mannen.

Dus ik zou mij kunnen laten ombouwen tot vrouw, maar ik heb voorlopig nog iets dat ik nog te graag gebruik en hoop nog lang te mogen kunnen te gebruiken.

Is het erg als muggen uitsterven?

De vrouwelijke bloedzuigers behoren tot de voedselketen.

De larven van de mug worden weer opgegeten door vissen, reptielen en andere diersoorten die wij ooit nodig zullen hebben.

Biologen die zeggen dat de voedselketen volledig uit balans raakt wanneer een diersoort het voor gezien houdt.

Maar ik vind dat je de natuur het beste kunt vergelijken met een economie waarin duizenden fabrieken en fabriekjes met elkaar verbonden zijn.

Maar geen van die bedrijven is strikt noodzakelijk.

Als er een aantal verdwijnen komen er wel anderen in hun plaats als dat nodig is.

Zo ook diersoorten sterven voortdurend uit, met of zonder bemoeienis van de mens.

Ook komen er elke dag weer nieuwe diersoorten bij, hopelijk een die de mug permanent kan laten verdwijnen.

De mug is niet alleen een irritant zoembeest, dat je steekt, het is ook een massamoordenaar.

Meer dan tienduizend mensen stierven door muggen tijdens het graven van het Panamakanaal.

Tijdens het broedseizoen zijn er zoveel muggen dat ze de grootste groep dieren op aarde vormen, op termieten en mieren na.

Er zijn meer dan 2500 soorten muggen en die leven overal op de aarde, behalve op de Zuidpool.

Dus de volgende reis is naar de zuidpool!!