Het zal toch niet waar zijn zeker!

Juist vandaag een maand hier.

Het enige dat ik gedaan heb hier is in den hof werken tot bleinen toe.

Niet moeilijk die bleinen de eerste week heb ik alles met de blote handen gedaan wegens geen gereedschap.

Daarna tijdens de wekelijkse winkeldag toch een paar handschoenen een snoeischaar en een kleine zaag aan kunnen schaffen.

Ge begrijp wel dat dit een beetje sneller en makkelijker werkt.

Maar op zo een lap onkruidjungle zie je het werk niet vooruitgaan.

Noi stelde voor om iemand mee te laten werken in de tuin.

Maar niemand wilde me komen helpen zelf niet tegen betaling.

Zo was er de broer van Noi die zou komen helpen voor een week maar toen het zover was liet hij het afweten zonder reden te geven.

Geen ramp Billy, een zoon van de zus van Noi die nog in zijn jeugdjaren in Belgie heeft gewoond en Nederlands spreekt, kwam een van de eerste dagen ook eens lang.

Juist op die dag waren we bezig met het repareren van een lekke watertank.

Billy stelde zelf voor om sanderrendaags te komen helpen.

De dagen later hebben we Billy niet meer gezien.

Ik laat me niet kennen en WERK (ja echt) 5a6 uren per dag verder in deze tropische temperatuur.

Noi wilde dat ik niet zo lang in de zon zat te knoeften en kwam weer met een voorstel.

Een tante, die recht over ons woont, kon komen helpen.

Ik was er niet zo voor want ze heeft al een leeftijd boven de 70.

Maar ja kom ze wil ook wat bijverdienen dacht ik.

Tot de dag dat ik dit schrijf heeft ze nog niet komen helpen.

Dus het spreekwoord, het zijn zotten die werke, zal dan wel kloppen zeker.

Oke ik blijf zot zijn en werk gewoon verder alle dagen zelfs toen ik mijne voet goed heb zeer gedaan.

Onder een hoop dorre bladeren lag een kei en ik met mijn volle, nu wat minder gewicht, op dieje steen en mijn voet omgeslagen.

En toch verder knoefte!

Er komt goed wat zicht in het werk nu ik denk nog een weekje en dan kan ik wat minderen met werken.

Nu gisteren werd ik erg verrast.

Ik was op ons bergje het onkruid tussen de rotsen aan het weg halen.

Ook het zand en ander afval en kleine steentjes deed ik weg.

Opeens zag ik iets tussen de rotsen wat mij min of meer bekend voor kwam.

Ik kreeg kiekevlees op mijn hele lijf.

Nee dat kan toch niet dit zou straf zijn.

Maar het kan echt wel want onze provincie Phetchabun staat bekend om deze vondsten.

Ik denk dat ik misschien een overblijfsel van een dinosaurus heb gevonden.

En 140km verder hier in de provincie zijn er pootafdrukken van dinosauriers gevonden in het nationaal park Nam Nao.

Er waren sporen van poten met scherpe nagels gevonden, die kenmerkend zijn voor vleesetende dinosaurussen, deze liepen voornamelijk op hun twee achterpoten.

De lengte van die poten is 76cm en zouden van een archosaurier zijn die 230 miloenjaar hier leefde.

Vanuit de archosaurier zouden de krokodilen en de vogels afstammen volgens Wikipedia dan.

En ja waarom zou het niet kunnen in die 230 miljoen jaar.

Dus na al die miljoenen jaren in mijnen hof?

Ik naar binnen en tegen Noi gezegd wat ik misschien gevonden had.

Ze wilde mij niet geloven.

Komaan we gaan kijken, en na wat treuzelen ging ze toch meekijken.

Ze was ook helemaal aangedaan en wilde direct naar de burgermeesteres van ons dorp gaan die is trouwens een nicht van Noi is.

Daar was ik tegen, stel u voor dat deze echt is, wat gaat er dan gebeuren met ons huis?

We gaan er een nachtje overslapen en daarna zien wat we gaan doen.

Wel ik heb echt niet geslapen en ben zelfs in den pikkedonker nog eens gaan kijken met het lampke van mijn GSM.

Ge kunt niet geloven wat een gevoel het geeft om naar iets te kijken en te voelen aan iets dat na miljoenen jaren misschien voor de eerste keer aangeraakt wordt en dan nog door mij.

Bangelijk gevoel!!!!