Ayuttaya.

Nu ga ik verder waar het verhaal van 31 maart is gestopt.

Het was niet de bedoeling om een april grap te verzinnen,maar tijdens het schrijven zag ik per ongeluk de datum van 1 april staan.

En mij kennende kon ik het echt niet laten.

Maar nu terug het serieuze werk.

Hopelijk zijn er niet te veel die niet tegen dat grapje konden!

Ayutthaya

Op ongeveer 75 kilometer ten noorden van Bangkok ligt de voormalige hoofdstad van Siam, Ayutthaya, waar 33 koningen achtereen regeerden, tot de stad in 1767 door het Birmaanse leger werd verwoest.

Vele Europese naties hadden in deze eens welvarende stad handelsposten.
De stad is gesticht door Koning U Thong in 1350.

Eeuwenoude tempels en paleizen liggen verspreidt in de omgeving van Ayutthaya.

Een van de meest belangrijke is de Wat Phra Sri Sanphet.

Deze koninklijke tempel, gebouwd in 1448 en twee keer gerestaureerd, stond binnen de muren van het oude Koninklijk Paleis.

De tempel wordt bewaakt door drie chedis.

Van het Koninklijk Paleis zelf is niets meer over.

Ten zuiden van de tempel ligt de modernere Viharn Phra Mongkol Bopit.

Dit complex herbergt een van de grootste bronzen boeddhabeelden van Thailand.

Wat Chai Mongkhol imponeert door zijn 80meter hoge chedi.

De tempel werd in 1357 door Rama Thibodi gebouwd en wordt beschouwd als het oudste heiligdom vanAyuttaya.

Er zijn nog overblijfselen van een kruisgang waarin 135gerestaureerdeBoeddhabeelden te zien zijn .ook wordt er een liggende Boeddha vereerd gemaakt van bakstenen en pleisterwerk.

In de buurt van de tempel wonen veel bhikkunis(nonnen).

In de Wat Phanang Choeng staat een enorm groot zittend Boeddha beeld.

Kijk maar eens op de foto.

Als je goed kijkt kun je twee mensen in zijn hand zien zitten.

Deze tempel word ongelooflijk veel bezocht omdat deze het geluk zou afdwingen.

Noi heeft echt geen enkele gelegenheid laten voorbij gaan ,om overal waar ze kon, te gaan bidden voor het geluk.

Ik vond dat ze overdreef want ze heeft het geluk toch al gevonden in de persoon die dit nu aan het schrijven is.

Op het einde van het bezoek word er natuurlijk lotjes van de loterij gekocht.

Kijk eens op de foto.

De geldschuif bulk van het geld.

De verkoopster had gewoon geen tijd om het geld goed weg te steken.

En als we iets gewonnen hebben zal ik het wel laten weten.

Maar ik denk als we gewonnen zouden hebben,en ik het hier schrijf,dat er weinig van jullie dit zouden geloven.

.

De andere kant van het paradijs!

Ik ben aan de andere kant van het paradijs is terechtgekomen.

Ik dacht dat Thailand een paradijs was.

Nu ben ik de andere kant van het paradijs tegen gekomen.

Na ik opgehaald was door de politie hier,werd ik naar het politiecommissariaat gebracht.

Geen mooi uitzicht.

Het stond vlak tegen de gevangenis gebouwd.

Meters hoge muren met daarop glasscherven en prikkeldraad.

Daarboven nog enkele draden waar stroom op stond.

Deze grote beer was nog maar een muis.

Ik was toen liever echt een muis geweest zodat ik kon gaan lopen.

Maar nu met mijn fysiek en handboeien aan was dat niet mogelijk.

In Belgie heeft de gevangenis iets weg van een hotel.

In Thailand is de gevangenis ondraaglijk.

In Thailand zijn gevangenen bijvoorbeeld vaak de eerste maanden geketend.

Niet alleen je handen, ook je benen worden vastgezet.

Dat geeft een echt angst aanjagende indruk.

Toen ik hard handig het bureel werd ingeduwd moest ik voor de man in zijn stoel gaan staan.

Hij bleef me met een onbeschrijfelijke blik aankijken.

Ik kon niet anders dan mijn hoofd laten zakken.

Na enkele minuten stilte ,die wel uren leken, vroeg hij mij iets.

Ik ben al een tijdje hier maar Thais versta ik niet.

Hij herhaalde de vraag nog enkele keren en ik bleef hem het antwoord schuldig.

Nu begon hij boos te worden.

Hij stond recht en nam een bamboe stok die tegen de muur stond.

Hij hief zijn arm dreigend op.

De stok floot lang mijn oor.

Weer de zelfde vraag en weer kon ik niet antwoorden.

Weer zijn arm om nu kwam de stok met een luide knal op de tafel terecht.

De man,die heel bruin was,begon duidelijk rood te worden.

Nu sloeg hij als een razende drie keer hard op tafel.

Het schuim stond letterlijk en figuurlijk op zijn lippen.

Hij ging naar de deur en riep er een andere bewaker bij.

Normaal zijn de Thai magere en ranke mensen.

Deze die nu binnen kwam was precies een omgebouwde berggorilla.

Hij sprak even met zijn baas en knikte tegen hem om te laten verstaan dat hij het begrepen had.

Ze stonden ongeveer drie meter bij mij vandaan.

De berggorilla draaide zich naar mijn richting.

En twee stappen later stonden we neus tegen neus.

Hij haalde diep adem en de geur die toen uit zijn mond kwam was onbeschrijfelijk.

Hij stonk naar look en rotte vis.

Waarschijnlijk was er ook de geur van rotte tanden bij want hij had met zijn mond precies op de kermis in een schietkraam gestaan.

Toen zijn longen vol lucht zaten vroeg hij met een homo piepstemmetje, What's your name?

Ik had de moeite, ondanks de omstandigheden,om mijn lach in te houden.

Met moeite kon ik zonder lachen mijn naam zeggen.

Toen hij mijn naam herhaalde met zijn, berggorilla homo piepstemmetje,verscheen er waarschijnlijk een glimlach op mijn mond.

Dat had niet gemogen want nu voelde hij zich in zijn kruis gestampt.

Ik werd afgevoerd.

Hier in Thailand word niet gesproken over een eigen cel, het gaat er soms om 35 mensen op een kleine oppervlakte.

Geen privacy dus.

Je slaapt op de grond.

In het gezelschap van moordenaars, verkrachters en andere criminelen.

Hygiëne bestaat er niet, de wc is een gat in de grond waar honderden gevangen dagelijks hun behoeften doen.

Denk maar niet dat 'ie ooit is schoongemaakt.

Ondragelijke stank zweeft hier rond.

Ik passeerde enkele van deze cellen vol met heeeeeeeeeeeeeel magere mannen tot er een cel voor mij werd open gemaakt.

Met een flinke duw in mijn rug werd ik erin geduwd.

Omdat ook mijn voeten geboeid waren viel ik dus voorover op mijne bek.

Gelukkig voor mij ,niet voor hem,viel ik op iemand die lag te slapen.

Bekomen van de ergste emotie keek ik iets wat verlegen rond.

Iedereen maar dan ook iedereen stond daar naar mij te kijken.

Ik kon niets anders doen dan tegen de muur te gaan zitten want stoelen tafels of bedden stonden hier niet.

Ik legde mijn hoofd op mijn knieën en deed alof ik sliep.

Na enkele minuten was er opeens veel beroering in alle cellen.

Iedereen stond recht en ik nood gedwongen ook.

We werden gelucht zoals ze dat in Belgie zeggen.

En dit was echt luchten.

Na ongeveer een uur moesten we terug naar binnen.

Iedereen moest op een lange rij gaan staan.

We werden geteld en bewakers controleerden of onze boeien nog goed vast zaten.

Toen het mijn toer was wees hij naar mijn kleren en riep iets.

Nu besefte ik pas waarom ze zo naar mij keken,buiten mijn witte huid en ronde buik,keken ze naar mijn kleren.

Iedereen had gevangenis kleren aan maar ik had nog altijd mijn eigen kleren aan.

Ik werd naar een klein magazijn gebracht en ik moest alles uit doen.

Mijn onderbroek hield ik aan.

Maar na dreigend wijzen naar mijn onderbroek besefte ik dat deze ook op de hoop moest.

Ze gooide de grootste maat van dat zwart wit gestreept gevangenispak naar mij .

Ik raapte ze op en ik zag direct dat ze niet zouden passen.

Met hand gebaren probeerde ik uit te leggen dat ze niet zouden passen.

Er bleek geen grotere maat te zijn en ik moest deze kleren aantrekken.

Na minuten trekken en sleuren lukte me dit wel.

Dit moet geen zich geweest zijn iedereen bulkte van het lachen.

Ze wezen naar mijn richting en ze sloegen op hun knieen.

Toen ik in de kamer en weerspiegeling zag van mijn lijf in een blinkende deur begreep ik ze.

Ik was precies een smer met een latex pakske aan.

Voor mij was dit een dwangbuis en het maakte het allemaal nog erger dan het al was.

Ik moest de kamer verlaten en ik werd naar de refter gebracht.

Alhoewel refter?

Twee grote potten stonden er.

Een met rijst en een met groente dat op gras leek.

Ik pakte een ijzeren schotel en schoof aan.

Er werd een pollepel rijst op mijn bord gekwakt en uit de andere pot wat van dat groen spul.

Vlees was er niet te zien op mijn bord toch niet.

Ik had al wel ,nog niet dood vlees zien rond lopen hier.

Ratten en kakkerlakken lopen door de cellen.

En regelmatig word er zo een rat of kakkerlak gepakt en opgegeten door een hopeloze gevangene.

Gevolg: ziektes, zoals schurft, mijt en aids.

En als er één ziek is, heeft binnen de kortste keren de hele cel het opgelopen.

En er zijn geen medicijnen om iedereen te genezen.

Geld kan het leven in de gevangenis iets vergemakkelijken.

Je moet in sommige landen zelfs geld betalen om voldoende en gezond voedsel te krijgen.

Maar geld had ik ook al niet bij.

Ik had er geen erg ingehad want het ging toch maar even duren dat verhoor.

Na het eten,dat ik niet heb opgegeten maar heb weggeven aan een heel magere man,moesten we gaan douchen.

Het duurde minuten eer ik mijn latex pakske uit kreeg.

Het spande nu nog harder aan mijn lichaam door het overtollig zweten hier.

Zo warm hier,ni normaal!oen het dan toch uit was ging ik onder een druppel teller staan.

Het water dat hier uit druppelde ,druppelde nog zachter dan het zweet dat uit mijn poriën spoot.

Toen ik op zoek ging naar zeep bleek deze er niet te zijn.

Misschien een meevaller want dan kon ik ze niet laten vallen ook.

Want als men je bukt hier, kom je wel in een positie te staan waar velen op aan het hopen zijn maar ik ECHT niet.

Na het druppeldouchen weer aankleden.

Niet gemakkelijk want een handdoek was er ook al niet.

Probeert u het maar eens thuis uit, iets aan trekken met een nat lijf.

Maar ja het is me weeral gelukt ik verschiet nog elke keer van kunnen.

Dan terug naar de cel.

De meeste lagen al op hun plaatske op de grond.

Ik kon echt geen centimeter vrij meer zien.

Toch stonden er nog enkele andere ook recht.

Lang duurde het niet of iedereen had zich er tussen gewrongen.

Ik keek nog wat rond en ik miste de gekko's die bij ons thuis de vliegen en muggen pakte.

Maar het is normaal dat er hier geen gekko's zijn ,want geen een vlieg of mug wil hier zijn.

Nu ik nog een plaats vinden.

Ik leg mij neer.

Mijn hoofd aan een zijn zweetvoeten ,mijn neus aan ene zijne stinkendemuil,mijn achterhoofd aan iemand zijn zweet reet,en mijn zweet voeten aan iemand anders zijn neus.

De man achter mij had zich onder tussen omgedraaid en lag nu met zijn buik tegen mijn rug.

Iets later dacht ik en rat te voelen die zich terhoogte van mijn onderrug bewoog.

Tot ik besefte dat die rat geen rat was.

Ik hoorde de man achter mij zacht genieten.

Hoe moest ik slapen met opgespannen sluitspier?

Het klinkt middeleeuws, maar het gebeurt hier nog dagelijks.

Je kunt je afvragen of je er beter uitkomt na vele jaren doorgebracht te hebben in een Thaise cel.

Een mensenleven is in de Thaise gevangenis niks waard (behalve als je geld hebt en een ambassade).

In Thailand krijg je al snel het gevoel dat alles kan en mag totdat het prijskaartje betaald moet worden. Dat prijskaartje ben ik nu aan het betalen.

Een zware straf voor zo een licht feit.

Na een heel vermoeiende en spannende dag val ik toch in slaap.

Ik droom dat ik hoog in de lucht een vliegtuig zie voorbij komen.

In gedachten denkik: ik had in het vliegtuig moeten zitten op weg naar huis in plaats van een ticket naar de hel......

?

?

Opeens word ik wakker en veer recht.

Ik kijk rond badend in het zweet.

Naast mij ligt Noi.

Heerlijk ruikend .

Zacht van huid en niets vermoedend van mijn droom.

Ik kijk op de klok vier uur in de morgen.

Nu is 1 april voorbij!

Ongeval!!!!

Ik had het kunnen weten.

Ik heb een ongeval gehad s'nachts.

Ik ben tegen een tractor zonder licht gereden.

Wij zijn ok.

De andere chauffeur licht gewond.

Nu komt de politie mij even halen voor een gesprek.

Ik ben er niet gerust in want ik moet propere kleren mee nemen.

Ik heb ze wijs gemaakt dat ik een bericht naar mijn verzekering aan het sturen ben.

Ik hoop dat jullie duimen voor een goede afloop!

Het verkeer in Thailand.

Het is er per ongeluk nog eens van gekomen om hier een dagje uit het dorp te gaan.

Enkele tantes hier hadden de oude stad Ayuttaya nog niet gezien.

Er werd een auto gezocht en een chauffeur.

Ik heb me dan maar aangeboden als chauffeur.

De auto werd geleverd door de Jan.

Jan wilde zelf niet mee.

Hij zei dat hij geen hondensitter had omdat de tantes allebei mee gingen.

Mijn persoonlijke mening is dat hij mijn rijsteil niet vertrouwde.

Maar hij ging dus niet mee.

In de vroege morgen vertrokken we om vijf uur.

Niet simpel hier rijden in den donkere!

De helft van de brommers heeft hier geen licht.

En dan nog die tweewielige tractors die hebben ook geen licht.

Als men dan een tegenligger ziet aankomen ,en je word verblind door hun lichten, mag je hopen dat er juist honderdmeter verder, geen van de vorige voertuigen rijden.

Als er wel een zou rijden dan hebben de buitenlandsechauffeurs niets te zeggen.

Je bent ALTIJD in fout.

Hieronder enkele begrippen die gemaakt zijn door mensen zoals Jan.

Zij kunnen het weten want ze zijn al jaren hier in Thailand en ze spreken dus uit ervaring.

1) Rijbewijs:
Document dat voorkomt dat u een controlerende politieagent moet omkopen.

- ik hoop dat mijn internationaal rijbewijs ook goed is!
2) Helm:
Toestel dat motorrijders op hun hoofd dragen met hetzelfde doel als een rijbewijs.

-een helm zet ik ook niet op!
3) Minimumleeftijd:
Dit is de leeftijd dat men zelfstandig op een brommer plaatsneemt zonder eraf te donderen.

-juist met de tippen van de tenen aan de grond kunnen is ook niet nodig!
4) Maximum gewicht/maximum aantal personen:
In het Thaise verkeersreglement zijn deze begrippen niet gekend. Men krijgt de indruk dat in de Thaise taal geen equivalent van het woord 'vol' voorkomt.

- een auto is pas vol als er iemand afvalt!

-een vrachtwagen moet juist overal onder kunnen en men mag gebruik maken van stokken om draden en dergelijk omhoog te duwen!
5) Rijrichting:
Richting om op de snelste manier Uw reisdoel te bereiken. Voor autosnelwegen wordt geen uitzondering gemaakt.

- spookrijders zijn hier geen abnormale verschijning zelf op autostrades!
6) Doorlopende streep op de weg geschilderd.
a) een dubbele lijn is een verkwisting van verf
b) een navigatiehulpmiddel bij dronkenschap.
Ik verklaar mij nader met de volgende handleiding voor het gebruik van de doorlopende streep:
- men drinkt zich een stuk in zijn kl.......
- men klimt in- of op zijn voertuig
- men bepaalt het midden van de weg.
- daar ziet men 4 strepen.
- men sluit één oog waarna er twee strepen verdwijnen.
- en positioneert zijn voertuig tussen de twee overgebleven lijnen en rijdt zo naar de gekozen richting.
- het knipogen naar een schoon grietje kan rampzalige gevolgen hebben.
- Als een boom middenin de motorkap staat, heeft men de streep aan de zijkant van de weg gevolgd!

7) Verlichting.

Verlichting aanschakelen bij valavond of in het donker: alle thai zijn zeer milieubewust, vandaar dat ze het ermee gepaard gaande hogere brandstofgebruik zoveel mogelijk willen vermijden

-geen lichten dus!
8/ Verkeersreglement.

(enkel na te leven zolang het niet strijdig is met het ik doe mijn goesting principe).

-dus alleen naar u zelf kijken en niet proberen te botsen!
9) Voetgangersbruggen .

Ornamenten die enkel dienen om uithangborden voor portretten van de koning te creëren.

-de trappen zijn veel te vermoeiend bij dit weer!

- dus gewoon overlopen en hopen denken ze hier!
10) Inhaalverbod .

Inhaalverbod in onoverzichtelijke bochten : vervalt zolang je voertuig niet onzacht met de tegenligger in aanraking komt
11) Bus.

De bus is een voertuig dat zich altijd extreem rechts verplaatst zonder gebruik van richtingaanwijzers!
12) Middenberm.

De middenberm word gebruikt als extra rijvaken pechstroken ook!
13) Vrachtwagen .

Voor dit voertuig vervallen alle regels, de chauffeur in kwestie maakt ze zelf !
14) Politie.

Politie agenten dienen normaal ter smering van het verkeer zodat het vlotter verloopt, hier smeren ze enkel zichzelf; halen hun energie uit groene flessen en zijn niet direct zuinig; maar meestal toch sympathieker dan onze blauwbloezen .
Ik denk dat de meeste Belgen hier graag rondrijden. Ik moet eerlijk toegeven dat ik mij ook wel snel aangepast heb aan een ander.

Ook nog extra oppassen als er een struik of een tak op de rijbaan ligt.

Die ligt er niet zomaar.

Soms komt het door een of andere storm of een rukwind.

Het is zeker aan te bevelen het stuk flora voorzichtig te benaderen.

In veel gevallen ligt er onder of vlak achter de tak een put in de weg van een omvang om een gemiddelde olifant in te doen verdwijnen.

Voor kleinere putten doet men de moeite niet om ze te signaliseren. De put kan inmiddels ook al gedicht zijn, maar als de tak er nog ligt is het beton nog zo zacht dat de olifant er nog altijd in kan verdwijnen.

De Thais hebben ook geen gevaren driehoek.

Dus als er opeens takken op de weg liggen wil dit zeggen dat er een ongeval is of er staat een voertuig in panne.

Opgepast dus.
Dan nog de dieren die hier op de rijbaan lopen.

Koeien.
Een kudde koeien voorbijsteken is meestal geen probleem, maar hou er altijd rekening mee dat er soms één exemplaar een bijzonder smakelijke pol gras aan de andere kant van de weg waarneemt en er onmiddellijk op af gaat. Rijdt U niet voorzichtig dan is een onzachte kennismaking met deze hamburger op poten zeer wel mogelijk.
Kippen
Dit zijn de meest onvoorspelbare exemplaren van het dierenrijk. Als ze een voertuig horen of voelen naderen dan vluchten ze weg. Ofwel naar links, ofwel naar rechts zou je denken. Nee, ze hebben nog een derde weg gevonden. Naar beide zijden, dit wil zeggen eerst de ene en dan de andere kant op. Deze manoeuvre heeft al vele kippenlevens geëist.
Slangen
Bijna even erg als kippen. Meestal spurten ze verder in de oorspronkelijke richting, maar het gebeurt dat ze plots terugdraaien. .
Honden
Het gedrag van honden leunt dicht aan bij dat van mensen.
Hoe groter het voertuig dat hen nadert hoe sneller ze hun dutje onderbreken en met duidelijke tegenzin opzij gaan. Motorrijders kunnen zich aan een verachtelijke blik verwachten en dienen dan rond het beestje te rijden. Maar, pas op....... Als de hond een loops exemplaar van het andere geslacht waarneemt nemen zijn ballen het commando over de hond over. Hij vertrekt dan met een rotgang in de richting van zijn tijdelijke nieuwe liefde met soms rampzalige gevolgen voor zijn gezondheid.
Zoals gezegd, ze lijken op mensen...

Zo voor vandaag heb ik al genoeg geschreven anders word het wat veel.

Denken jullie maar dat ik nog aan het rijden ben naar Ayuttaya dan kan ik binnen een paar dagen hopelijk weer iets schrijven.

Zo dan ga ik mij nu maar zot laten verklaren door toch zelf te rijden!

Tot schrijfs!

Toch ergens geweest.

Zo het is weer lang geleden dat ik van mij heb laten horen.

Maar hier in het dorp is elke dag bijna dezelfde.

Slapen ,eten,met de kinderen spelen,en de dag word telkens afgesloten met liters bier.

Maar ik kreeg een voorstel om met Jan mee te rijden naar Pattaya waar hij enkele pakken tabak moest gaan afleveren.

Dus heb ik het voorstel aanvaart en we vertrokken richting Pattaya.

Een ritje van +- zes uur.

Onderweg kreeg ik het voorstel om het stuur over te nemen.

Dit heb ik dan ook maar gedaan alleen al om een beetje beter te kunnen zitten.

Want met vijf achteraan op de zetel is echt niet zo comforttabel.

Nu kon ik de GPS eens testen op zijn bekwaamheid.

Het ging redelijk goed en ik ben dan ook blij dat ik deze heb gekocht.

Toen ik het stuur had overgenomen en maar amper enkele meters had gereden was de Jan al in paniek.

Hij dacht dat ik de auto voor ons niet had gezien en riep dat ik moest stoppen.

Er was helemaal geen reden om te panikeren maar zijn vertrouwen was duidelijk beschadigt nu.

Hij heeft tijdens de rit nog enkele malen met zijn denkbeeldige rempedaal mee geremd.

Maar als je hier rijd zoals in Belgie is het pas echt gevaarlijk.

Hier moet je echt agressief rijden anders duurt de rit van zes uur twaalfuur.

Maar we zijn zonder ongevallen aangekomen in het hotel.

Iedereen was moe van de rit zelfs de Jan, want normaal slaapt die in de auto maar deze keer heeft hij dat niet gedurfd.

Rond zeven uur zijn we gaan eten en iets gaan drinken naast het hotel.

Wij,de mannen,vonden dit echt aangenaam maar de vrouwen wilden naar bed.

Om te gaan slapen wel teverstaan.

Dus rond tien uur lagen we dik tegen mijn goesting al in bed.

De volgende dag zijn we naar de tijgerzoo geweest.

Een show met tijgers was het eerste wat we te zien kregen maar omdat we de plaatsen niet hadden uit te kiezen hadden we niet zo een goede plaats om te zien.

Dus weer geen goede fotos.

Na de tijgershow naar de olifanten show.

Ondertussen even een tijgerwelpje de papfles gegeven tot groot plezier van de kleinste.

Dan naar de krokodillen show en we hadden het gezien dachten we.

Juist voor we buiten wilde gaan zagen we een bord hangen van een varken die jonge tijgers zoogde.

Echt lief maar ook weer moeilijk om fotos te nemen achter het glas.

Ook een grote tijger die gewoon tussen de biggen lag en deze gewoon gerust liet.

Misschien zal er in het verleden wel een big tussen zijn tanden beland zijn maar wij hebben alleen lieve beestjes gezien.

Na deze shows zijn we naar het strand gereden en hebben ze ons volgepropt met allerlei lekkere dingen.

Tegen de avond weer iets gaan drinken waar geen bal te zien was .

Maar er was een familielid die er werkte en we mochten dus niet klagen en gewoon onze literkesbier binnen kappen.

De volgende dag zijn we een hele dag naar het zwembad geweest.

Tegen de avond weer een teraske meegepikt.

Daar hebben we bij een leurder een armbandje laten maken.

Ik een met de namen van de kleinkinderen en Jan een van zijn favoriete voetbal club.

Echt een handige jongen hij kon echt alles weven met enkele touwtjes.

Nog wat nagenieten van het vrouwelijk schoon en we werden weer te vroeg naar ons hotel gestuurd door onze vrouwen.

Dit was onze laatste nacht hier en de vrouwen zijn er in dusgeslaagd om ons geen minuut alleen te laten.

Waarom snap ik echt niet!

De laatste keer uitgeslapen en terug richting Bo Thai.

Weer ik mocht rijden en weer was Jan niet zo gerust.

Maar na enkele uurtjes viel hij dan toch in slaap waaruit ik kon afleiden dat hij zich met mijn rijsteil had neergelegd.

We zijn zonder ongelukken aangekomen zodat hier nu de plaatselijke horeca terug de flessen bier kan koud zetten.

Iets dat we ELKE dag gaan kontroleren.

SCHOL!!

Wereldnieuws?

Na lang wachten schrijf ik nog eens iets.

Ik ben voorlopig bezig met grootvader te zijn.

Ik denk dat jullie dat wel begrijpen.

Alle dagen genieten we van deze twee lieve kleinkinderen.

We zijn nog nergens heen geweest en we zitten in het dorp.

Vervelen doen we ons niet.

Het weer is heel goed.

De temperaturen gaan hier s'nachts niet onder de 21° en dat is hier heel koud.

Overdag is het heel wat anders.

Dan moet ge echt niet in de zon lopen die de temperatuur tot 40° en meer doet stijgen.

Tegen de avond gaan we het verloren vochtgehalte van ons lichaam terug op peil brengen.

Maar ik heb er geen goede kontrole over want ik heb altijd al teveel vocht bijgevuld.

Het nadeel is natuurlijk een zware kop s'morgens.

Maar dan komen de kleinkinderen uit bed en vergeet ik die koppijn een beetje.

Het belangrijkste nieuws hier is de grote betoging die er aan komt.

Ik weet zeker dat dit wereld nieuws zal zijn en zeker in Belgie ook het nieuws zal halen.

Maar het is in Bangkok te doen en dat is toch een paar honderd kilometer van hier.

De lokale bevolking heeft ons verzekerd dat we hier in het dorp echt niets te vrezen valt.

dus 13 en 14maart 2010 is het een enorm belangrijke dag voor Thailand, misschien zelfs bepalend voor de toekomst van het land.

De roodhemden zullen massaal gaan betogen in Bangkok (men verwacht >1 miljoen betogers).

Het zal er stuiven!

Laat ons hopen dat er geen doden vallen.

Ze eisen het aftreden van de huidige premier en zijn regering die aan de macht kwam na een interventie van het Thaise leger.

Hun stelling is dat als je democratie wil je dan ook de keuze van het volk moet respecteren. De tegenpartij, de geelhemden, heeft een ander verhaal.

Zij hekelen de corruptheid van de afgezette regering en loven de militairen en de huidige regering omdat ze het land hebben gered van de ondergang.

De twee partijen staan lijnrecht tegenover mekaar.

Ze splijten het land alshetware in een rood helft en in een gele helft.

Het Noorden en het Noord-Oosten + grote landelijke gebieden zijn procentueel gezien 'rode' gebieden.

De grootstad Bangkok (>1o miljoen inwoners) en randgebieden is 'geel'(de roodhemden begeven zich vandaag dus in het hol van de leeuw).

De hogere ambtenarij en de intellectuelen denken hoofdzakelijk geel, de boeren en arbeiders rood.

De partij die de vorige verkiezingen met grote meerderheid won heet de Thai-rak-Thai partij (vertaald = Thaise mensen houden van Thailand).

De oprichter was Thaksin die al enige naar het buitenland gevlucht is.

Ikzelf spreek mijn voorkeur niet uit want dat doe je als buitenlander beter niet.

Ook is het moeilijk de politiek hier te begrijpen maar dat is in Belgie ook zo.

Het grote gelijk zal zoals altijd wel in het midden liggen en het wordt vooral een kwestie de partijen met mekaar te verzoenen.

Een en ander is toch nadelig voor de Thaise economie en het toerisme.

Het toerisme kreeg in het recente verleden verschrikkelijke klappen.

Ik brand een kaarsje voor de goede afloop.

En ik ga der nu nog eentje drinken op de goede afloop!

Schol!!

Palinkjes vrijlaten.

Gisteren zijn we iemand gaan verlossen uit het ziekenhuis.

Hij had ,dacht ik begrepen te hebben, een longontsteking.

Om elf uur waren we in het ziekenhuis en om half zes zijn we er kunnen vertrekken.

Ze hadden zolang nodig om de nodige papieren en stempels van de dokters bijeen te krijgen voor de verzekering.

Na het betalen van het bedrag dat niet verzekerd was mocht hij dan beschikken.

Wij nog even langs geweest in het winkelcentrum hier.

Best wel groot.

Ik had natuurlijk het nadeel dat ik met drie vrouwen opstap was.

Ik had alle winkeltjes wel drie keer gezien.

Zij hadden drie winkels gezien en bijna leeg gekocht.

Voor hun goed voor de portemonnee niet!

Daarna naar de markt.

Ook hier moest de portemonee regelmatig open.

Noi heeft ook weer beestjes gekocht die ze dan later zal vrijlaten, want dan heeft ze een goede daad gedaan en ligt het geluk voor het oprapen.

Deze keer heeft ze een soort van paling gekocht.

Gelukkig waren het nog heel kleintjes anders zouden ze zeker niet vrijgelaten worden in de natuur maar in de pan.

Ze heeft er tien gekocht.

De beestjes werden in een plastiekenzakje gestoken en ze vertrokken voor een martellende reis.

Voor we aan de auto waren was er een dood.

Toen waren er nog negen.

Toen die negen onzacht in koffer kwamen waren er nog acht.

We reden met deze acht naar huis in een bocht rolde een watermeloen over de zak.

Toen waren er nog zeven.

Onze reis werd verder gezet met deze zeven.

Onze passagier, die ook in de kofferbak zat, zette zijn voet verkeerd en ze waren nog met zes.

Met deze zes gingen we dan maar verder.

Aangekomen op de plaats van bestemming was er een dood omdat de zak in de zon had gelegen.

Toen waren ze nog met vijf.

Met deze vijf liep Noi een steile helling af en schoof uit alles op de grond.

Toen waren ze nog met vier.

Deze vier waren niet ver van hun vrijheid.

Noi deed een gebed en ze werden vrijgelaten.

Amper in het water slokte een grote vis er al een op.

Toen waren ze nog met drie.

Een slimme vogel die over kwam gevlogen zag ook zijn kans en pakte die kans dan ook.

Toen waren ze nog met twee.

Gelukkig wist ik dat deze twee palingen elk van een ander geslacht was.

Ze kozen de vrijheid en ze zullen weldra kleintjes maken.

Later zijn ze dan wel terug met tien.

Zo nu moet ik mijn eigen palinkje gaan verzorgen want die verzorg ik beter dan de tien vorige!

Uit mijn hofke.

UIT MIJNEN TUIN.

Als ik niets te melden heb zal ik proberen de planten en dieren in mijn tuin te tonen aan jullie.

Ik zal dat doen met telkens een foto en wat uitleg over de plant.

Ik ben aan het proberen ook de vogels op de foto te krijgen maar die willen niet blijven zitten tot ik met mijn camera klaar ben.

Ik zal beginnen met de grosella (Phyllanthus acidus).

Hij is een lid van de familie Phyllanthaceae,waar ook onze stekelbessen en rodebessen familie van zijn.

Maar hier noemt men grosella, mayom.

Het is een 2-9 m hoge, bladverliezende struik met een dichte brede kroon die bestaat uit uitgespreide dikke takken.

De bloemen groeien dicht opeen in 5-12,5 cm lange, hangende pluimen die direct ontspringen vanuit de stam en de dikkere takken .

De vruchten ontwikkelen zich tot dichte trossen.

Ze zijn tot 2 x 3 cm groot, bolvormig met afgeplatte uiteindes en geribd met zes tot acht stompe ribben.

Rijp worden ze bleekgeel tot bijna wit en hebben ze een wasachtige glans.

Het vruchtvlees is vlezig, sappig en smaakt zeer zuur. In het midden van de vrucht bevindt zich een met het vruchtvlees vergroeide, harde geribde steen die bestaat uit vier tot zes zaden.

De zure vruchten zijn rijk aan vitamine C.

Ze worden met veel suiker als fruit gegeten.

In suiker gekookt verkleurd het vruchtvlees naar robijnrood.

De vruchten worden ook gebruikt voor de bereiding van sauzen.

Tevens worden de vruchten zoetzuur ingelegd met andere vruchten.

Ook kunnen de vruchten in drank en azijn worden verwerkt.

Jonge bladeren kunnen gestoofd als groente worden gegeten.

Er wordt aangenomen dat de grosella van oorsprong uit Madagaskar komt.